11 december tot nu en uiteraard meer deze keer...

Dag mijne schatten!
Deze keer zal ik net iets korter zijn omdat ik de laatste week eigenlijk niet veel gedaan heb. Buiten studeren, af en toe ene gaan drinken, de laatste lessen volgen, ...

Op 11 december was er een verjaardagsfeestje voor Paulo(Canadees) en John(euh Noorwegen denk ik). Iedereen die zo een beetje bevriend was met 1 van de twee was uitgenodigd. Het was in zo een bar waar ge kon eten aan tien euro, zoveel als ge wilde. Maar ook het bier en de sangria waren à volonté. Ge kunt u dus wel voorstellen dat er daar verschrikkelijk veel zatte mensen waren... Het was wel heel plezant, iedereen terug verenigd. Dat was geleden van eind oktober. In dezelfde ruimte waar wij zaten, zaten er ook een bende studenten die duidelijk heel wat te vieren hadden, en de hele tijd drank/zuipliedjes aan het zingen waren...Vreselijk, ge kon de persoon die naast u zat bijna niet verstaan door die zattemansgezangen. Daarna wou iedereen nog uitgaan, maar het viel tegen, dus ons Nathalie heeft snel haar biezen gepakt om haar bedsponde te betreden.

Op 12 december: vroeg op om naar de laatste les Afrikaanse Culturen te gaan. We kregen op het einde van de les al onze werkjes terug... Ondanks de vele grammaticale fouten, kreeg ik als commentaar muito bom en bom. Dit wil dus zeggen dat ik waarschijnlijk geslaagd ben voor dit vak en geen examen moet maken (ge moet dus enkel een examen maken als ge gebuisd zijt), maar het goede is, dat hij na de les tegen de erasmussers zei: 'ik hoop dat jullie iets bijgeleerd hebben in dit vak en dat jullie de informatie zullen onthouden in de toekomst, ik wens jullie een mooi leven...' Ik hoop dat dit een soort afscheidsspeech was (hihi). Nu ja, ik hou jullie wel op de hoogte.
Als ik hiervoor geen examen heb, dan heb ik er enkel twee.. Na deze les hadden we nog Portugese les. In deze les hebben we een test-examen gekregen, om te zien hoe het werkelijke examen er zal uitzien. Het ging vrij vlot, ondanks ik er helemaal niets voor geblokt had. Ik wou eens zien hoe goed het al ging zonder te leren...Spannend.
's Avonds was het kerstfeestje op mijn kot. Iedereen had dus een naam moeten trekken uit een zak en voor die persoon moesten we een geschenk kopen. Het grappige was, dat ik een cadeau moest kopen, voor degene die er voor mij een moest kopen. Ik heb een mooie zwarte, dunne sjaal gekregen. Leuk e. En iedereen moest iets zoets of zouts meebrengen. Maar eigenlijk was iedereen moe, en is het niet echt een feest geworden. Een voor een ging gaan slapen. Dus ik ook!

donderdag 13 december: om 9 uur beginnen werken in de hostel. Hele tijd zitten lezen. 's Avonds is Tina naar mijn kot gekomen om te tetteren en daarna zijn we met João uitgeweest naar een rock-disco. Het was heel heel leuk. Het was lang geleden dat ik me op zo'n echte, eerlijke manier geamuseerd had, zonder enig gedwongen 'je-moet-je-amuseren' gevoel...

de rest van de week was zeer rustig: af en toe ene gaan drinken en op mijn kot gezeten en gepraat met mijn kotgenoten. Maandag heb ik het resultaat gekregen van mijn Portugees test-examen en ik had 12/20 zonder te studeren. Dus nu ga ik veel studeren en gaan voor een 18 (hihi, mooie uitdaging). Gisteren is er iets verschrikkelijk vreemds gebeurd in ons kot... Er lag een drol gepositioneerd op een meter van de wc... En dit is dus overdag gebeurd... Niemand kon begrijpen hoe dit mogelijk is... Ge moet u toch al in zeer verre oorden bevinden en zeer slecht opgevoed zijn en een ongelooflijk fysieke perskracht hebben om dit voor te hebben... Nu ja, vele meisjes zijn deze vreemde gebeurtenissen beu en willen hier weg..VREEMD, vreemd...
Voor het moment zit ik met een verkoudheid op mijn ogen (hoe dit mogelijk is, ik weet het niet, maar mijn ogen zijn bloeddoorlopen en pikken, ween!)
Oh ja, nog een erg weetje: ons Margaux heeft al een hele week ongelooflijk grote bollen op haar lijf: het konden muggebeten, spinnebeten, allergie zijn... Maar die beten werden elke dag talrijker. Nu ja, ik zeg het al, voor mij zagen het er beten uit en ik vroeg haar of ze toch niet eens kon kijken of ze met vlooien zat in haat kot...En ja, vandaag heeft ze er enkele gezien. Och arme jong, hoe vreselijk. Gelukkig gaat ze morgen naar België voor de feestdagen. Maar uiteraard wil ze niet meer terug naar dat kot... Zo zie je maar, higiëne in koten...Brrrr, ik mag er ni aan denken...
Lieve schatten, ik denk zo vaak aan dingen die ik jullie wil vertellen, maar uiteraard ben ik die nu al vergeten...
Morgen of overmorgen ga ik naar Andrew voor een dag of tien, om met hem te studeren en de feestdagen door te brengen.
Oh trouwens, het is hier 's nachts tien à 13 graden (hihihi dat is dus een verschil van 15 graden met België)
En ik heb mijn twee examens (misschien nog Afrikaanse culturen maar dat weet ik pas begin januari) op woensdag 9 januari en op 26 januari...Veel tijd ertussen dus. En dan valt de tweedezit in februari...

Ik wens jullie allemaal een zalige kerst en een zeer gelukkig nieuwjaar. Ik zal jullie missen op deze dagen!!! Ik kan jullie niet beloven naar iedereen berichtjes met wensen te sturen, dus doe ik het via deze weg e! Ik wens jullie goede feesten met niet teveel maagkrampen en katers... En vooral veel plezier en voor de studerenden onder ons: heel veel succes met de examens! Ik denk aan jullie!

Dikke zoen voor mijn schatten die ik allemaal heel graag zie en zeer veel mis de laatste dagen...

30 november-10 december

Dag mijn lieve schatten, hier zoals beloofd een postje, nadat mijn papa gekomen is. Het was de max met mijne papa, merci e papa! Ik heb er echt van genoten nog eens leuk te tetteren met mijn lieve papa.

vrijdag 30 oktober: Vandaag hele dag zitten vertalen voor die opdracht van Afrikaanse culturen, het is dus vreselijk moeilijk om vanuit het Engels in het Portugees te vertalen. Ik ben daar dus absoluut niet in getraind in het vertalen, en zeker niet in deze twee talen… Bijgevolg was dat een titanenwerk om drie bladzijden te vertalen, en het was dan nog geschiedkundig lexicon, met veel woorden, die ik zelfs in het Nederlands maar half verstond… Na het lange werk ben ik bij de Renaat thuis gaan eten. Ons Margaux was daar aan het koken voor ons. Het was Provençaalse saus met kip en rijst. Zeer lekker. Daar lang gebleven, want het was uiterst gezellig!!!

Zaterdag 1 december: om 12 uur beginnen werken in de hostel, dan zijn Rocio en Sabrina afgekomen om te praten over onze presentatie die we maandag gaan geven. Daarna is de Renaat mij nog een bezoeksken komen brengen en tegen 24 uur had ik gedaan met werken. Daarna met Renaat en Rodolfo en drie Braziliaanse meisjes nog ene gaan drinken tot het kot sloot (om 2 uur sluiten de cafés hier al…)

Zondag 2 december: de hele dag een powerpoint zitten maken voor de presentatie de dag erna en gaan eten met mijn vriendjes in een Italiaans restaurant waar de pizzadeeg nog deeg was…

Maandag 3 december: zeer drukke dag: powerpoint afgewerkt, naar den unief om onze presentatie af te printen, maar het probleem was, dat ze nergens in de copyshops mijn usb-stick konden lezen. Dus ben ik toen de les al begonnen was, naar de hostel gegaan om te gaan printen. Ik kwam helemaal bezweet (mijn bril al volledig bedampt) toe in de les. En na een uur en half dat de prof aant tetteren was, kwam het erop neer, dat we die presentatie niet moesten doen en werd verschoven tot de woensdag. Ik werd volledig zot, speciaal de unief-trappen op en af gegaan om te printen, mijn hele zondag en maandag gespendeerd aan die powerpoint… En dan kregen we nog meer tijd…ZUCHT! Nu ja, het was wel goed om mijn tekst in te oefenen. Na de les was het weer eens vergadering op mijn kot, maar deze keer een positieve: we moesten een naam trekken. En voor die persoon moeten we dan een kerstcadeau kopen tussen drie en vijf euro. Ik heb de Duitse getrokken en die ken ik een beetje, dus dat valt goed mee! Daarna heb ik mijnen Portugese asterix en obelix gelezen en lekker geslapen…

Dinsdag 4 december: ’S avonds naar het shoppingcentrum gegaan met Paulo en Margaux omdat ze op zoek waren naar kerstcadeautjes. Daar zijn we in de burgerking gaan eten (jaja, ik weet het, wéér fastfood…, maar da kan zooooo’n deugd doen e!) Daar tot tien uur ’s avonds gebleven en ook al een kerstcadeau voor mijn kotgenote gevonden… Blij dat ik daar vanaf was… Daarna nog ene gaan drinken en dan dodo.

Woensdag 5 december: Om half elf op om naar de les om de presentatie te doen. Ik denk dat de prof, ondanks mijn imperfect Portugees, het nog wel redelijk vond. Hij vond de informatie zeer gedetailleerd (ja, met al die vertalingen die we gedaan hebben, kan dat ook niet anders… Zelfs de João heeft er vier uur tijd in gestoken om onze fouten eruit te halen…) Daarna gaan eten in het universitair restaurant met mijn mede-presenteerders en dan Portugese les. Ondertussen een sms van mijne papa gekregen dat hij er was… Na de les direct vertrokken, mijn gerief op mijn kot gedumpt en naar de hostel. Daar stond mijn papa te praten op het balkon, met João. Ik ben direct naar boven gesneld om mijn papa te knuffelen! De max! Veel geknuffeld en gepraat. Dan zijn we naar de binnenstad getrokken om eens rond te kijken en ietsken te eten. Ben met papa door de hele stadskern gestapt, en ondertussen waren we aan het bijpraten. Super! Dan zijn we een biefstuk gaan eten in een irish pub. Het was niet zo koud buiten, dus hebben we buiten gegeten… Daarna zijn we nog een beetje gaan wandelen en dan is papa al gaan slapen, want hij had niet veel geslapen, hij had zijn vlucht extreem vroeg… Dus papa gaan slapen, ik nog een beetje met wat mensen gepraat in de hostel en daarna ook gaan slapen.

Donderdag 6 december: Met papa ontbeten in de hostel (ik had twee maand geleden een pot choco gekocht en ik was er nog niet aangeweest, nu kon ik hem eindelijk eens openen. HIHI). Dan zijn we met zijn huurottooken vertrokken naar Conímbriga, waar er zich Romeinse ruïnes bevinden. Geweldig was het daar! Het zonnetje scheen en het was daar echt immens groot. En het zotte is, dat nog maar 1/3 ontgonnen is… Die Romeinen daar hadden een prachtige omgeving van natuur en een berg-dal. En die zotten hadden zelfs een zwembad. GEWELDIG! Het museum dat er aan verbonden was, was ook zeer interessant. Daarna zijn we naar Lousã gegaan. Een dorpje waar de tijd was blijven stilstaan. Het was alsof ge u in een stad van vijftig jaar geleden bevond(niet dat ik dat weet of zo, maar het voelde zo). Vergane glorie! En daarin de buurt zijn we ook naar een prachtige miradouro gaan kijken, met uitzicht op een dal met een kasteel. Daarna zijn we uiteraard naar dat kasteel gaan kijken. Niet echt impressionant… Het was gewoon mooi in zijn geheel...Er was een mooi zonnetje die dag. Dan zijn we teruggekeerd naar Coimbra en hebben we nog wat rondgewandeld. Ik heb papa de verschillende faculteiten vanbinnen getoond en dan zijn we ene gaan drinken en dan gaan eten in een Chinees restaurant, waar er niemand was. Maar we waren allebei vreet moe en zijn snel naar huis gegaan. Ik heb drie uur geslapen en ben dan nog naar een fuif gegaan. Het was de laatste erasmusfuif van dit semester, dus mijn laatste…Maar ik kon mij niet zo goed amuseren, er was te veel volk en ik werd daar claustrofobisch.

Vrijdag 7 december: Naar Buçaco gereden. Nu was het probleem dat het zeer slecht weer was, zeer bewolkt en mistig… We kwamen toe aan cruz alta (de plaats van waaruit ge dus 60km ver kunt kijken, waar ik met mama ook geweest ben), maar we zagen niet verder dan twintig meter. Ik was volledig teleurgesteld, want het was daar zoooo prachtig en ik wou dit uitzicht met mijn papa graag delen…Maar ja, dat kon dus duidelijk niet… Na een uurtje wat rondkijken, zijn we dan ook weer vertrokken, want in zo’n weer valt er dus niets te zien. De normaal prachtige dingen zijn dus letterlijk in het water gevallen.. Dan zijn we terug naar Coimbra gereden en zijn we in de Mc Donald’s nen vettigen hamburger met frieten gaan eten. Daarna zijn we ene gaan drinken in mijn stamcafé. Papa had ne warme chocomelk gevraagd, maar dat is hier dus helemaal anders als bij ons e. Dat is gewoon gesmolten chocolade dat ze in een glas gieten, waardoor de warme choco bijgevolg bijna hetzelfde is als chocoladepudding… Wel lekker, maar verdomd zwaar! Dan zijn we in de hostel wat gaan zitten en hebben we naar een film gekeken: ‘Grommit and Wallace and the were-rabbits”. De max van ne film, niet te doen! Daarna heb ik met papa mikado gespeeld (pure nostalgie, want als ik klein was, hebben we dat superveel gespeeld, toen was ik er wel nog goed in met mijn kleine vingerkes, maar nu ben ik net iets te ongeduldig en onelegant geworden…Bijgevolg heeft papa van de negen keer dat we gespeeld hebben, acht keer gewonnen: boehoeoe!). Dan zijn we pizza gaan eten en daarna nog mikado gespeeld… Dan ben ik vroeg gaan slapen, want ik was vreselijk moe!

Zaterdag 8 december: al veel beter weer! Vroeg opgestaan en samen met mijn papa ontbeten. Toen ik in de hostel toekwam, verschoot ik mij een bult, want papa was aan het praten met een Amerikaan over de presidentskandidaten…Ongelooflijk. Maar ale, het was wel nog nen sympathieke Amerikaan! Dan zijn we naar Lissabon vertrokken. Ik heb in de auto nog een beetje geslapen en eens toegekomen in Lissabon, dadelijk mijn vriendje gaan halen om zijn Sinterklaas-snoepen te geven, die mijn papa had meegebracht. HIHI. We zijn dan even naar zijn kot gaan kijken en erna zijn we Lissabon gaan verkennen, eerst nog een broodje gaan eten en dan de stijgende tocht aangevat naar ‘castelo de são Jorge’. Daarna de binnensteegjes wat verkend en heel veel rondgewandeld. Ook ene gaan drinken en naar de ijzeren lift gaan kijken. Dan in bairro alto wat rondgelopen en in een zeer gezellig cafeetje (‘les mauvais garçons’)ene gaan drinken, weer zo een zeer zware chocomelk. Daar een tijdje gezeten en daar ook dan gegeten. Heerlijk eten daar! Daarna is papa al gaan slapen en heb ik een beetje met mijn schatje op zijn kot gezeten en ben ik ook gaan slapen, terwijl mijn liefken aan het uitgaan was.

Zondag 9 december: Zeer leuke dag met papa! We zijn eerst naar Belém gereden en hebben daar de kerk bezocht, het was net zondagsdienst toen we daar binnenkwamen en er was daar een vrouw een christelijk liedeken aan het zingen, maar het was werkelijk prachtig! Ongelooflijke stem dat die had. Jaja, ik had even een godsdienstig kiekevel-moment…OOO! Dan zijn we het archeologisch museum binnengestapt. Superwijze dingen gezien! Zoals een pre-romeins badhuis! Daarna zijn we de Torre de Belém gaan bezoeken en daarna het maritiem museum (ik vind dat niet zo interessant, maar ja, mijne papa is daar zot van!). Daarna ietsken gegeten. Dan naar Sintra gereden en daar een beetje rondgelopen, niet echt iets bezocht, want ge hebt daar meer tijd voor nodig. En dan naar Cascais, een kuststadje. Het was daar eigenlijk zeer mooi. Heb daar mijn droomhuis gezien, zie de foto die ik heb toegevoegd… En we hebben daar een klein tentoonstellingsken in de vuurtoren over vuurtorens bezocht. Zeer mooie vuurtoren, steriel, wit, met blauw en drie palmbomen tussen al het wit… We hebben daar eventjes gezeten om naar de golven te kijken, die tegen een stuk wal beukten. Papa was blij om eindelijk nog eens een beetje immodium op te snuiven. HIHIHI! Daar nog een beetje rondgelopen en geweldige gesprekken gehad. Terug in Lisboa, zijn we even naar het stad geweest (hier heeft het vriendje zich terug bij ons vervoegd) en dan een pizza gaan eten (jippie weer fastfood: ik denk dat mijn verloren gewicht van de laatste weken er op deze vijf dagen er weer bij is!). Na het eten was papa moe…Snik! Bij Andrewken in mijn dagboek geschreven en dan dodo. Zo de hele dag toeristen is wel vermoeiend..

Maandag 10 december: Om half zeven opgestaan om papa nog nen toot te geven voor hij vertrok. Snel afscheid genomen. Gelukkig was ik nog te slaap- groggy om te beginnen wenen… Maar het was zooo leuk met papa en ik ben superblij hem nog eens gezien te hebben. Gelukkig gaat de tijd snel en zie ik iedereen snel terug! Terug in bedje gekropen en om 11 uur terug opgestaan, trein genomen, naar de winkel, naar de les (had een eigen-mening-examen dat wel redelijk gegaan is qua inhoud, maar de vraag is of mijn Portugees goed genoeg was), na de les thuis gezeten, ene gaan drinken en slapen.

Bij deze heb ik weer eens geschreven zie! Ik heb wel een grote frustratie: mijn papa heeft geen enkele nacht de prachtige heldere sterrenhemel kunnen zien door het bewolkte, vochtige weer. En we hebben maar twee dagen redelijk weer gehad, en wete wa, nu is dat al twee dagen superlekker weer, met een heerlijk winterzonnetje en gisteren een prachtige sterrenhemel… Dat is toch godgeklaagd ze… Pffff! Ik heb echt heel leuke dagen gehad! Merci de pa!!!

Haha, vandaag vertelde een kotgenote dat haar kat Andrew heet, naar een butler die ze heeft leren kennen in London!!! HIHIHIHIHIHI!!!

Ik weet eindelijk ook mijn examenrooster: 9 en 26 januari… En misschien nog eentje ertussen. Maar dat is niet zeker, omdat we tijdens het jaar massa’s taken hebben moeten maken, en als die goed genoeg zijn, krijgt ge daar al punten voor en moet ge geen examen meedoen. Fantastisch! En als ik voor 1 van die twee resterende buis, dan heb ik herexamen in februari. En ik weet ook al rond welke datum ik terug naar huis kom: het zal rond 2 maart zijn! Zodat ik op tijd terug ben voor Helena’tje haar verjaardag! Geef haar een dikke kus van mij. En kunt ge alstublieft eens een paar foto’tjes van haar opsturen?

Dikke zoenen voor mijn schatten!

Nathalietje (die al veel te hard beseft dat de mooie tijden bijna voorbij zijn…weeeeeeeen!)

6 tot 29 november

Hoihoi lieve mensen, hier het vervolg!

Brrrrr, het is hier koud ’s avonds…

Vervolg vorige post:
Dus op zes november ben ik naar de hostel-tandarts geweest hihi: een belegd broodje van het vorige weekend had namelijk mijn tandvlees van mijn groeiende wijsheidstand volledig doorgesneden... Maar: geen probleem, het is het tandje dat wil doorbreken...

de foto's hier zijn van de moustache-party

donderdag 8 november: mijn eigen eens verwend: haarmaskertje, gezichtsmaskertje, nagels lakken enzo van die dingen... Deugd dat dat deed om zo eens mijn eigen te verwennen met een schoon muzieksken op de achtergrond… Ik voelde mij volledig oooooooooooooooooom (zen). Ik ging normaal rustig thuis blijven en slapen, maar ja, ik word hier vrij snel overtuigd als mensen vragen om uit te gaan… Maar het was echt niet leuk het uitgaan, omdat ik vooral heb zitten praten met het meisje waar ik ruzie mee had…Dus ik was te droevig om mij te amuseren.

Vrijdag 9 november: rustige dag en ’s avonds een drum and bass feestje met de Portugese hostelbende: leuk maar niet genoeg volk en bijgevolg geen ambiance… Ik denk dat het te geforceerd wordt: mensen moeten zich precies amuseren… Dus ja, ik was het daar snel beu… Heb extreem goede babbels gehad met de João van de hostel: die kan mij echt een klare kijk over de situatie geven (en een mannenopinie is drie vrouwen waard soms…)

Zaterdag 10 en zondag 11 november: rustig weekend, gevuld met naar films kijken en werken voor den unief (en jaaa, ik studeer hier ook) Op zondag, de raarste situatie ooit. Margaux stuurt mij een sms rond 21 uur om te vragen of ik niet mee met haar wilde gaan shoppen???? Ik dacht dus dat ze over de maandag sprak, maar neen ze sprak over zondagavond… We zijn met Renaat, Rodolfo en een vriend van haar naar een shoppingcentrum geweest, dat open is tot 24 uur, elke dag. Ge moet u voorstellen hoe raar dat is om op zo’n dag op zo’n uur naar winkels te kijken… En, het ergste was, we kwamen daar toe en da hing daar VOL kerstverlichting...OP 11 NOVEMBER!!!!

Maandag 12 november: naar de lessen en ’s avonds gekookt voor Tina en vrouwenbabbels gedaan: FANTASTISCH!!! Ik heb haar huiswerk Portugees gemaakt en zij heeft mijn haar platgestreken en mijn nagels gelakt. HAHA, zo een girlsnight kan wel eens heel plezant zijn…

Dinsdag 13 november: gewerkt in de hostel en na de les had ik een afspraak met Sabrina(It) en Rocio(Sp) om onze opdracht voor Afrikaanse Culturen voor te bereiden en onderzoeken te doen. We moeten een soort van presentatie geven, over Chaka Zulu, een Zulu-Zuid-Afrikaan die als mythische figuur wordt aanzien… Daarna hebben we naar een documentaire gekeken (was ook een opdracht voor Afrikaanse Culturen) over de kolonisatie door de Portugezen in Afrika. Daarna moesten we daar een pagina over schrijven… Daar verschrikkelijk lang aan bezig gezeten en daarna nog enen gaan drinken met João en vrienden van hem. Continue oefening van mijn Portugees: JOEPIE

Woensdag 14 november: les en de laatste papierzever gaan in orde brengen…Nu zijn al mijn papieren van Erasmus in orde, tot dat ik terug in België ben… ’S avonds gaan eten bij de Renaat thuis met Margaux en Rodolfo.

Donderdag 15 november: Om 11 uur in de hostel beginnen werken. In de namiddag dan een trein genomen naar mijn schatje. Ik had het nodig eens ergens anders dan in Coimbra te zijn, en niets is beter dan bij het vriendje natuurlijk… Hij is me aan de metro komen halen en we zijn daarna direkt vertrokken naar het kot van vriendinnen van hem: Nederlandse meisjes. Zij hadden gekookt: scampi’s, slaatje, patatjes in den oven… Zeer, zeer lekker… Daar de erasmusvrienden van Andrew beetje leren kennen. Leuke mensen! Maar spijtig genoeg was ik niet echt in de stemming, voelde me niet echt 100%.. Maar dat was snel over, omdat mijn liefken, de negatieve gevoelens kan doen wegsmelten…Daarna Bairro Alto.

Vrijdag 16 november: Fishsticks gegeten!!! Zeer belangrijk dit op een blog te melden, ik weet het, maar dat kan toch zo smaken e… Dan ’s avonds voor nen anderen Belg zijne verjaardag ene gaan drinken en erna ben ik met mijn schatje naar een Goa-feestje geweest! Supergoe!

Zaterdag 17 november: vooral geslapen en tv gekeken. Dan was het kotfeest op Andrew zijn kot. Moustache-party: iedereen had dus een al dan niet echte snor… Zeer komisch… En het verhaal hoe ze op een snor komen is het volgende: hun huisbaas Carlos heeft een grote snor… De vrouwen hadden met eyeliner een snor getekend… Daarna zijn we nog naar een erasmusparty getrokken, waar er veel te veel volk was…

Zondag 18 november: Heb ik beetje gewerkt voor de unief. En dan zijn de ouders van Andrew afgekomen… Super om hen nog eens weer te zien, wel vreemd omdat het zo een andere situatie is… We zijn met hen dan heerlijk gaan eten in een Italiaans restaurant. Ik heb daar de biefstuk van mijn leven gegeten… Heerlijk gegeten!!! En gezellige babbels met zijn ouders. Daarna zijn we nog gaan shoppen (ja, zelfde keten als deze in Coimbra, die dus op zondag open zijn…). En Dol heeft Andrew nieuwe schoenen ‘aangesmeerd’. HIHI! (sjjjjt, niet zeggen e, maar het was wel nodig…). Het was echt een superleuke avond! Merci Dol en Patrick!

Maandag 19 november: terug naar Coimbra en naar de les. Het was een vreselijke dag: het goot abnormaal hard (mijn derde dag regen trouwens sinds ik hier ben, hihi). Dus ik was helemaal doorweekt toen ik aan de les aankwam… Op mijn kot hadden we een vergadering, omdat er geld gestolen geweest is van een bepaald meisje, die altijd haar deur openlaat… En er verdwijnt fruit en andere dingen. Nu ja, daar moest dus dringend over gesproken worden. Zeer goed en volwassen gesprek…

Dinsdag 20 november: Weer afgesproken met de Italiaanse en de Spaanse voor onze opdracht. We moesten terug naar de documentaire kijken, maar het was voetbal. HIHI. Als tijdsvulling maar op café geweest e. HAHA! Was zeer leuk, want er zijn veel mensen afgekomen. Lang getetterd en daarna een beetje uitgeweest…

Woensdag 21 november:les en daarna ben ik bij de Renaat thuis gaan koken voor hem, Margaux en Rodolfo: het viel in de smaak… Erna nog enen gaan drinken en dan naar huis.

Vrijdag 23 november: in de hostel gewerkt van 9 tot 16 uur. Het was zeer mooi weer, dus ik heb in de tuin daar een beetje dode blaadjes weggeveegd… ’S avonds met Margaux, Rodolfo, Renaat en Gilles naar nen Chinees gegaan. Het was heel heel lekker! ’s Avonds uitgeweest naar een Elektrofeestje.

Dinsdag 27 november: er was een feestje op mijn kot hier, met al de vrouwen, ze hadden kastanjes gepoft (traditie in Portugal) en ze waren onnozel aan het doen. Maar het was al bij al nog leuk. Het begint goed te gaan hier op mijn kot. Oppervlakkig blijven is de boodschap, maar het lukt zeer goed op die manier!

Woensdag 28 november: in de hostel met Renaat naar een film gekeken:”Barbarian invasions” een echte aanrader!!!

Donderdag 29 november: Vandaag mijn professor van Spaans (zij die niet weet dat Vlaams dezelfde taal is als Nederlands) in de gang zien roken, samen met enkele studenten (en ze is ouder dan 50)... HAHA, mooi. Ze zei in de les eens dat er zeer veel coke gesnoven wordt in de academische wereld. Ze zei dat zij dat niet doet hoor! Maar ze heeft dan gewoon vanaf september al een chronische verkoudheid, want hoeveel keer per les ze haar neus niet optrekt, ik heb het nog niet geteld... Vreemd mens!

Bij deze zijn mijn verhalen weer eens verteld zie...

Zo, lieve vrienden en familie, dit was het weer. Zoals jullie zien, heb ik geen fantastische verhalen meer te vertellen… Het weer is terug fantastisch (behalve ’s avonds: dan is het drie graden) en ik heb veel werk voor de unief… Ik denk wel zeer vaak aan de dag dat ik terug naar huis kom, ik vraag mij echt af hoe ik mij dan ga voelen… Ik denk dat het terug een enorme aanpassing zal zijn… Ik zou zo graag hier blijven en jullie naar hier brengen en hier gewoon blijven met iedereen die ik graag zie, maar ja, dat zou egoïstisch zijn. Toch een mooie droom… Maar ja, dit hier is geen ECHTE realiteit: eerst en vooral, studeren is nog niet de echte wereld en erasmus nog minder…Het is wel mijn realiteit nu, maar ja, wie weet wat komt er later allemaal… Hopelijk even goede dingen, waar ik even veel uit kan leren, of zelfs nog meer…

Mijne papa komt van 5 tot 10 december: joepie! Dus waarschijnlijk zal ik daarna mijn volgende post eens schrijven!

Mijne lieve schatten, ik groet jullie! Ik mis jullie (maar België niet…)

Dikke zoenen van mijnentwege!

1 november- 6 november

Dag mijne lieve schatten,

Ik ben al terug zie, om mijn verhalen te vervolledigen...
Nog even vermelden dat mijn mama haar benen extreem goed getraind zijn geweest op deze drie dagen, al dat stijgen en dalen :o)... Eerlijk toegegeven had ik in het begin dat ik hier was ook voortdurend last van beenspierpijn :o)

Dus op donderdag 1 november zijn mama en ik naar Lissabon gereden via de autostrade. Het was de hele tijd heerlijk warm in de auto... De autostrades zijn hier wel veel 'mooier' dan in België, ge ziet tenminste nog een beetje natuur langs uw zijde passeren...
We zijn goed op tijd aangekomen aan het vliegveld en hebben de huurauto terug binnen gedaan: mama was zo bang dat ze een extra kras of zo gingen vinden, want ja, dat wordt normaal gezien wel aangerekend e... Maar toen we daar toekwamen, ontvingen er twee mannen ons... Na werkelijk drie minuten mochten we doorgaan omdat alles in orde was... HAHA. Vrouw zijn heeft toch soms zijn voordelen ze (alhoewel...)
We zijn dan nog op een terrasken gaan zitten, om nog de laatste Portugese warmte op te vangen voor mama terug naar het koude België trok... En leuk gepraat... Om toch weer het afscheid uit te stellen... Ja, dan werd het tijd om mama haar incheck te doen...PFFFFT... Het afscheid was weer nabij en ook weer pijnlijk... Kindeken heeft geweend...
Dan, met een droevig gevoel in mijn hartje gewacht op de bus om naar het vriendje te gaan... Hij was er gelukkig om mij op te vangen... We hebben een zeer rustige avond gehad, pizza gegeten en naar een filmken gekeken...

vrijdag 2 november: Met het schatje en Alec en Monica (Poolse kotgenote van hen) naar Sintra met de trein. Ik had eigenlijk niet veel zin om weer een toeristische uitstap te doen, maar ja, ik had het beloofd. Eigenlijk, achteraf gezien, ben ik wel blij naar daar geweest te zijn. Het is echt prachtig daar! We hebben een immense berg beklommen om daar dan een Moors paleis te zien en nog een paleis, dat er uitzag als een gebouw in Euro-Disney, ook het hele systeem daar was vrij pretpark-achtig...Ge moest daar dus superlang in een rij staan wachten om binnen te kunnen in dat paleis. Het was echt wel prachtig, en de uitzichten adembenemend... Het kasteel was zelfs nog indrukwekkender, ge kreeg daar een gevoel van grootheidswaanzin... HIHI. De zon ging net onder toen we op de hoogste plaats stonden: WAAUW!!!! Mooie uitstap, wel extreem vermoeiend. Terug beneden zijn we een koffie gaan drinken (die kostte 2,60 euro en dat is extreem veel als ge weet dat dezelfde koffie hier in Coimbra 0,70 euro kost: vreselijk toeristisch gedoe dus)...
Terug in Lissabon zijn mijn vriendje en ik in een extreem gezellig barken gaan eten, om ons drie jaar samen zijn te vieren... En het is zo'n bar uitgebaat door homo's (denk ik), heel gezellig, klein, loungebar-achtig met zeer verzorgd eten enzo...We moesten wel wachten tot er een tafeltje vrij was...Ik heb een heerlijk slaatje met zalm en geitenkaas gegeten...Super!!! En liefje huisgemaakte lasagne...Het was zeer romantisch: met een flesken rode wijn...Nu was het grote probleem, dat ik na ons eten redelijk zattekens was, omdat een halve fles wijn een beetje veel is voor mij... Dus ja, onze romantische avond was snel voorbij, want Nathalieken is als een bloksken in slaap gevallen!

zaterdag 3 november: Gaan shoppen was mijn wens, maar eens ik een winkel binnenkwam, had ik plots geen zin meer om te shoppen, bijgevolg zijn we gewoon wat beginnen rondwandelen (en voor mijn schat eens naar de Fnac). We zijn ene gaan drinken in een prachtig café'tje met zicht op de grote brug in Lissabon en bijgevolg natuurlijk ook op het water. Ge zult het al beu zijn dit te horen maar we hebben weer een prachtige zonsondergang kunnen zien, de brug die lichtjes kreeg toen de schemering ons overviel, een zeilbootje, vliegtuigen,... Morantisch allemaal!!! En echt een zaaalig barken... Ik moet wel toegeven dat de bars in Lissabon duizend keer beter zijn dan die in Coimbra, want hier hebben ze namelijk allemaal lelijke tl-lampen, zoals oudepetenbars...
Daarna zijn we een steak gaan eten: amaai, het was zeker twee maand geleden dat ik nog een goe stuk vlees had gegeten (ja, inderdaad van in België)... Fantastisch, ik werd er helemaal gelukkig van, haha!
Verder op zijn kot gezeten en onnozel gedaan met zijn kotgenoten, we hebben namelijk naar de nostalgische muziek van de 90's zitten luisteren. Geweldig, kindervreugd, van in tijd dat ik nog naar den top 50 luisterde..
Daarna zijn we naar Lux gegaan, volgens vele Portugezen de beste discotheek van Portugal... Maar ik vond het maar zwak ze. Het was een extreem zotte zaal om feestjes te geven, dat wel...3 verdiepen, het bovenste een dak met een immense zetel, het verdiep eronder is eerder voor de vrijgezellensnobs die naar commerciële muziek luisteren. En dan de kelder is eerder voor de feestbeesten die minder op zoek zijn naar de onenightstand van hun leven... Maar de kelder was niet echt mijn stijl van muziek...Dus we zijn redelijk vroeg (als we het over uitgaansuren hebben uiteraard) naar huis gegaan.

zondag 4 november: lang geslapen, dan met liefken efkens nog een koffietje gaan drinken en erna metro en trein. Mijn liefje heeft me mijn hele weg tot de trein vergezeld, de lieverd...
Eens terug in Coimbra ben ik ene gaan drinken met Nusa, maar we hebben ruzie gekregen. Daar ga ik niet verder op in. Droevig als ik was, ben ik dan met de João gaan praten, en gelukkig heeft hij me goede raad gegeven om de zaken op te lossen.

maandag 5 november: naar de kantina gaan eten (het was de eerste keer dat ik het lekker vond). En derna in de hostel gezeten en gepraat met wat mensen...


dinsdag 6 november:'S avonds naar een reggae-optreden met iedereen (zowel erasmus-bende als Portugese bende) Ik vind reggae niet leuk, dit is mijn besluit!

Nu ben ik het even beu om te schrijven, het vervolg komt wat later... Het is toch niets speciaals, omdat ik me de laatste week vooral heb beziggehouden met praten met mensen en werken voor den unief...

Beijinhos para todos!!!

24 oktober tot 31 oktober

Dag schatten!
Jaja, eeuwen geleden, ik weet het, schaam op mij!
Ik kan jullie eigenlijk verscheidene redenen geven waarom het zolang geleden is, maar ik ga daar niet aan beginnen, ik zal gewoon dadelijk to the point komen...

Eerst en vooral wil ik graag melden, dat het hier vandaag, op 12 november nog steeds 18 graden is, heerlijke zon!!! Deze week zijn de blaadjes wel eindelijk beginnen vallen...HIHI.

Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik de laatste weken veel heimwee diep gevoeld heb, vooral door het feit dat mama hier was, door het feit dat ik niet op de doop van Helena'tje kon zijn en dat het gisteren St Maarten was... Nu ja, ik zit hier nu wel in het mooie weer en een land waar mijn poëtische gevoelens voortdurend worden opgewekt...


Dus voordat mama hier was, was ik redelijk ziekskens, zo wat een verkoudheid dus. Maar dat is nu al lang over en nu ben ik weer heel gezond...

Op 24 november ben ik naar een strand geweest aan een rivier: zeer mooi! Daar gewoon een beetje gewandeld en steentjes op de rivier gegooid, maar kaatsen lukt mij nog steeds niet, ondanks al de moeite die mijn papa er ooit heeft ingestoken mij dat te leren. Volgens mij is dat iets dat alleen mannen kunnen...Ik heb daar fantastische gesprekken gehad... Mensen kunnen zo sterk worden door verliezen die ze hebben geleden in hun leven... Echt, ik mag hier niet klagen over de intelligentie van de mensen rondom mij...
Deze avond was de eerste avond van de 'Latada' dit is een traditioneel studentenfeest, waar dus de eerstejaars moeten bewijzen dat ze sterk kunnen worden (vuile studentenpraktijken) maar het is dus een hele week feest met veel fuiven en optredens overal... En zatte mensen overal...
We zijn eerst naar een Serenata gaan kijken: dat is jongens die fado zingen: dit was op het plein voor de universiteit. Het was prachtig!!! Iedere student muisstil... Voor fado moogt ge niet klappen, dit is onrespectvol. Ik wist dit al, maar er waren enkele erasmusstudenten die daar hevig begonnen te klappen... Echt een collectieve boze blik werd naar hen gesmeten. HIHI.
Na de serenata zijn we naar een fuif gegaan, zo een fuif van het scouts-fuiftype: alle soorten muziek, ook populaire... Maar we waren daar met een enorm grote bende en ik heb me daar echt geamuseerd, het was echt zo een pure fuif, puur amusement, veel lachen en onnozel doen. Dit was tot nu toe de beste fuif die ik al gehad heb, gewoon omdat iedereen zo in form was...

25 oktober ben ik bij Nusa op haar appartement gaan eten. En daarna naar het kot van den Renaat, we hadden namelijk ontdekt dat we nog steeds niemands kot bezocht hadden, omdat we altijd naar de hostel gaan... Verder niets speciaals want kwas moe en morgen om 9 uur werken in de hostel...

26 oktober: gewerkt in de hostel vanaf negen uur en ik heb de hele tuin opgekuisd: onkruid uitgedaan, blaadjes beetje opgeraapt, terras ontdaan van kastanje-pellen... Ik heb zeker 5uur gewerkt in die tuin, en dat deed immens veel deugd, hmmm...
'S avond even een dutje gedaan en dan bij ons Antwerpse Margaux gegaan om kip te eten samen met haar kotgenoten. Die waren daar met drie gitaar aan het spelen op het terras. Was eigenlijk echt wel geweldig leuk en gezellig en ik voelde mij gelukkig eindelijk weer eens gitaar te horen. Jaja, mijne papa heeft mij een liefde voor de gitaar gegeven...
Daarna even op café, maar die mensen waren Britney Spears aan het zingen en hadden net iets te veel alcohol op...Dus ben ik naar huis gegaan...

27 oktober: Mijn ziekste dag... Hele dag in mijn bedje gelegen... Daarna even naar een boekenmarkt en een cd met traditionele mythen en sagen van Portugal gekocht... Daarna met Nusa een thee gaan drinken. Daarna zijn we naar het kot van Paulo de Canadees gegaan en daar leuk gepraat met iedereen die er was... Ik voelde mij al veel gezonder en dan zijn we maar uitgegaan, ni waar? Iedereen ging naar optredens gaan kijken, maar ik ben met de Portugese hostelbende uitgegaan: op een boot. Housemuziek. Twas de max: ze wachten tot de boot vol is en dan vaart de boot weg op de mondego en stopt ergens in het midden van het water, ver weg van alles..Echt zalig... Wel slecht voor mensen die last hebben van zattigheid en naar huis willen... Maar echt, die sterrenhemel die ge daar zag, weg van alle lichten...Heerlijk!!! Ik hou van die feestjes op speciale plaatsen... Waarom maak ik die nooit mee in België??? MMMM... We zijn met de boot ook gepasseerd aan de latada (plaats waar de optredens waren voor het feest) en we passeerden aan de plaats waar er zatte mannen pipi aan het doen waren: fantastisch haha...

zondag 28 oktober: 'S avonds ene gaan drinken en gaan eten. Daarna naar ne film gaan kijken op kot bij Filipe en Paulo...Jackie Chan of zoiets: bweikes, slechte film! Op tijd gaan slapen om me voor te bereiden op de komst van mijn mama!

maandag 29 oktober: Om 9 uur opgestaan omdat ik dacht dat mama hier al ging zijn om 11 uur...Maar dat was niet zo. Ze was pas in Lissabon op dat uur en moest nog vertrekken. Ik heb eigenlijk zeer lang op haar gewacht, omdat ze langs binnen reed en omdat ze het verkeer hier redelijk irritant vindt... Toen ze aankwam, zag ik haar, maar zij mij niet, ik was al bang dat ze mij niet meer herkende...Hihi! Ik heb haar mijn kot getoond en zijn dan een koffie gaan drinken, want ze moest een beetje bekomen van haar reis en autorit... Veel gebabbeld uiteraard! Daarna heb ik haar de hostel getoond en dan zijn we gaan eten, in een loungebar aan het water... Ik heb haar ook alles eens getoond, de universiteit enzo, de prachtige uitzichten overal... Ze was precies ook in de wolken van Coimbra... Mijn lief moederken was snel moe en ik heb haar dan achtergelaten in de hostel om nog een filmken te zien met dezelfden als gisteren en dan zelf gaan slapen...

dinsdag 30 oktober: We zijn gaan ontbijten in mijn faculteit... Mama vond het hallucinant, dat ze hier op den unief sigaretten verkopen en ge hier nog overal moogt roken, in de gangen enzo... Eigenlijk is da wel nijg, in vergelijking met de rest van Europa... Ik heb haar de faculteit van de architectuur getoond, de befaamde bib en de kapel... De bib is echt pure kitsch... Maar wel zot wat ze allemaal doen om die boeken te onderhouden... Daarna zijn we naar de kathedraal (sé velha) gegaan en naar het klooster dat er aan 'vasthangt': ik moet eerlijk toegeven, ik was er zelf nog niet geweest...Het was prachtig, die stijl, die sfeer... Met prachtige Gregoriaanse gezangen op de achtergrond... Het was ook heerlijk weer die dag...Mama genoot er precies heel hard van... Dan zijn we aan het water gaan zitten en hebben we nicnacskens gegeten die mama uit het Belgiëland had meegenomen... Erna zijn we naar de botanische tuin gegaan... Er staan daar prachtige eucalyptusbomen... Mama zat de hele tijd aan de blaadjes te snuffelen. HIHI! Ondertussen was er zich een zatte-mensen-parade aan het voorbereiden: alle eerstejaars (caloiros) droegen carnavalpakskes (vooral pampers...) en blikken aan hun voeten (vandaar latada: komt van het woord 'lata' dat blik betekent)en het zuipen op straat was daar al volop gestart... Die parade is dus van uiterst belang voor die eerstejaars, ze worden volop vernederd om sterker te worden. En de ouderejaars geven continue bevelen en maken misbruik van hun macht. Zij zien er wel iets knapper uit: een maatpak met een cape (ook de vrouwen: zo een secretaresse-maatpak)..
Mama en ik zijn dan gevlucht uit dit oord van verderf, naar een oord van rust: de zee... We zijn een paar keer fout gereden omdat Janien (de naam die mama en Guido geeft aan de stem van GPS) verward is in steden... Dus mama en ik tegen elkaar op aan het stressen... Uiteindelijk net op tijd toegekomen om de zonsondergang te zien en mama nog een prachtig uitzicht te tonen. Efkens naar de prachtige lucht gekeken, een beetje gezonde lucht opgesnoven (zoals Andrewken van de zomer aan zee zei: wow er zit veel immodium in de lucht...HAHAHHAHAHA).
Daarna terug naar Coimbra en naar een ongezellige pizzeria...Daarna nog nen koffie gaan drinken en dan ist mamaken gaan slapen en ben ik op mijn kot wa gaan zitten...

woensdag 31 oktober: weer met mama in den unief gaan ontbijten. Ik heb daar even ruzie gehad met de vrouwen die daar werken, omdat ze ons teveel hadden aangerekend, maar doordat ik mij niet perfect kan uitdrukken in het Portugees, ging het ni om mijn uitleg te doen...Pfft!!! Ik was gefrustreerd! We zijn daarna vertrokken naar Luso en Buçaco...Luso is een kuuroord met een bron (ja, zoals Spa...). De weg naar daar was fantastisch!!! Pure natuur in de bergen, af en toe eens dorpjes, veel eucalyptusbomen, naast ons een kronkelende rivier...Een zalig zonnetje...Daar aangekomen zijn we naar Buçacopalace gaan kijken, dit is een soort van hotel-kasteel dat een beetje doet denken aan Gaudi's werken... Echt fantastisch. Het is een van de beste hotels van Portugal...Echt prachtig!!! Daarna zijn we naar 'cruz alta' gegaan, een soort van uitkijkpunt waar ge dus zelfs de zee kunt zien, dat 60 km verder ligt(of misschien nog veel verder, valt moeilijk in te schatten)... Ik heb er bijna geen woorden voor...Het enige geluid dat ge daar kon horen, was de wind en het ritselen van de bladeren... Ge kunt daar ook alle steden en dorpen zien die in een straal van 60 km liggen, dus ook Coimbra...Fantastisch... Pffft!!! Dan hebben we even een wandeling naar beneden gedaan, er zijn op die weg verscheidene kappelletjes, wat het geheel uiterst sprookjesachtig maakt... Daarna zijn we naar een soort van prachtig symmetrische waterval gaan kijken...Die bomen en die varens in dat bos zijn echt immens... En enorm veel eucalyptusbomen...Heerlijk!
Dan dezelfde weg terug. Ook zot hoe snel ge van pure natuur terug in Coimbra zijt... Geen verkaveling gelijk in België. Er is tenminste nog natuur hier... Dan zijn we een koffie gaan drinken in een bar, kijkende naar de zon die onderging... Erna gaan eten, want onze maagskens gromden. Naar dezelfde loungebar als de eerste keer, maar het eten was minder lekker, ik denk omdat ze voorbereidingen aan het treffen waren voor een Halloweenfeest... Met mama nog een koffietje gaan drinken, haar dan in de hostel 'afgezet' na nog een babbeltje te slaan... En dan ben ik nog uitgeweest naar een optreden, maar het was niet echt een leuke avond, ik voelde mij zeer claustrofobisch daar en ge geraakte iedereen direkt kwijt...Het was te vergelijken met een Belgisch festivalveld... Ben dan snel naar huis gegaan... Pfft ik was al een beetje triestig dat mama al weer bijna naar huis ging. Het was echt zo leuk met haar te praten, dat deed deugd, echt heel veel deugd, omdat het nog altijd beter is uw gevoelens af en toe eens te kunnen uitdrukken in uw eigen taal, en dan nog tegen een persoon dat ge heel graag ziet...
MAMA, NEN DIKKEN KUS VOOR U!!!!

Ik ga nu stoppen met mijn blog voor een dag...Of misschien schrijf ik vanavond het vervolg wel, ik beloof niets :o)
Ik moet nu namelijk naar de Portugese les...
Dikke zoen voor iedereen en tot binnenkort

10 oktober-23 oktober

Dag mijn lieve schatten!

Jaja, veel te lang geleden, ik weet het... Ik had echt geen inspiratie vorige week, dus dacht ik: "ik wacht nog een week".

De week tussen 10 oktober en 17 oktober was zeer rustig, want ik had mijn jaarlijkse verkoudheid, dus ben dan ook braafjes thuis gebleven.

Woensdag 10 oktober heb ik een immense lasagne gemaakt voor mijn vriendjes, ik denk dat er zo 10 man van gegeten heeft, en iedereen vond het lekker: joepie!!! Voor de rest was deze dag uiterst rustig eigenlijk.

Donderdag 11 oktober was mijn meest zieke dag dus ben ik de hele dag lui geweest. In de les heb ik mij dood geërgergerd: de professor van Spaanse Taalkunde hier, een vrouw, is niet echt intelligent: ze vertelde dus dat het Duits een uiterst moeilijke taal is en dat de mensen die hier, in Coimbra, Duits studeren, na vijf jaar Duitse les, nog niet eens in een restaurant hun eten kunnen bestellen in het Duits. Ja, geloofwaardig... Toen ik er even tegenin ging (dat kan hier allemaal in de les) zei ze dat ze niet geloofde dat ik na 3 jaar Duits in de universiteit al Duits kon verstaan en spreken (welk niveau heeft Duits hier dan in godsnaam????) en ze vroeg welke taal ik in België spreek en ik zei: Vlaams. Ze vroeg: "wat voor taal is dat eigenlijk, is dat een Germaanse taal, zoals het Hollands?" Ik zei: "dat is wel dezelfde taal e!" En weet ge wat???? Ze geloofde mij niet, ze dacht dat Hollands, Vlaams en Nederlands drie verschillende talen waren... En dat geeft dan talen... Ik kan dat echt niet begrijpen, echt niet, ge moet toch uiterst dwaas zijn als taalleraar als ge dat niet weet: dwaze vakidioten hier!
Nog een ergernis: ik volg hier dus Afrikaanse Culturen en die man was bezig over bizarre processen in de wereld, en hij gaf het voorbeeld van Kafka, dat men hem altijd gebruikt om bizarre processen een naam te geven: de kafkiaanse processen dus... En weet ge wat hij zei: "ik kan niet begrijpen dat een schrijver die in een minderheidstaal schrijft zo bekend wordt over de hele wereld". Hij zei: "Het Tschechisch is toch echt geen bekende taal..." Ik zei tegen hem "Euh, professor, Kafka was een Tschech, maar hij schreef wel in het Duits e, en Duits is toch geen minderheidstaal..." Hij antwoordde: " aah is het waar dat hij in het Duits schreef? Dat wist ik niet! Maar Duits is toch geen cultuurtaal!" My god!!! Professoren hebben hier dus geen klote culturele achtergrond e( sorry voor het vuile woord, maar dit maakt mij echt kwaad).
Trouwens, de prof van afrikaanse culturen heeft een tattoo op zijn pols... Deze prof durft ook nog over rassen spreken als hij het heeft over de verschillende culturen in de wereld... Rassen is enkel hetgeen dat onderscheid maakt tussen een hond en een mens bijvoorbeeld... Het is een ware schande! Hij kent niets over de Duitsers, maar hij gebruikt wel hun 'vaktaal' als hij over volkeren praat in de wereld...

Vrijdag 12 oktober: appeltaart gemaakt voor de vriendjes en gewerkt in de hostel.
zaterdag 13 oktober: een beetje gerust en naar ons Tina geweest: zij heeft gekookt voor mij: heerlijk Sloveens eten! Ze heeft mijn haar ook gestreken: ik zag er helemaal anders uit met plat haar... Erna zijn we naar een Spaanse erasmusfuif geweest met de vreselijkste Spaanse muziek...

zondag 14 oktober: fantastische dag: dit is de dag dat ik smoorverliefd ben geworden op Portugal... Ik ben naar de zee gegaan, meegereden met de Portugese hostelbende. We zijn door de mooiste baantjes gereden naar de zee, door de wilde natuur. Echt heerlijk! Heerlijk weer, prachtige omgeving. Eerst zijn de mannen gaan surfen. Ik heb wat liggen bakken dan. En na hun gesurf, zijn we naar een ander strand gereden. Het was een half uurtje rijden, langs de kustlijn, bergen op en af, tot we aan een soort van zanderige steenweg kwamen... We reden de berg op: de prachtigste zichten op natuur, strand, duinen, zee, zon... We kwamen dan aan bij het strand: prachtig, ik heb er geen woorden voor, er was bijna geen ziel, er waren heel wilde golven, de zon was aan het zakken, écht, ik werd er zooo stil van... Ik moet toegeven, Portugal wekt echt het uiterste gevoel van geluk op bij mij... De zonsondergang tot de laatste seconde uitgekeken en dan teruggereden langs de donkere banen met prachtige muziek op de achtergrond...
Als een blok in slaap gevallen, uiterst gelukkig...
maandag 15 oktober: een gewone lesdag
dinsdag 16 oktober: tussen de lessen voor de eerste keer in de botanische tuin van Coimbra gaan zitten om daar op mijn gemak wat te lezen en te chillen. Prachtige tuin!!! Die planten, zo tropisch, vergelijkbaar met papie zijnen binnenkoer, maar dan int groot... Daar uren met een muziekske in mijn oor aan de fontein gezeten... Ik zou hier perfect poëet kunnen worden in Portugal...

donderdag 18 oktober: naar de les en 's avonds naar mijn lief vriendje.
In Lissabon zijn we naar een Japans restaurant gaan eten: ik vond dat niet slecht, wel veel te vettig naar mijn normen. En de visgerechten zijn toch niet mijn ding. Wel een enorm grappig en goed concept: ze zetten dus bordjes met verschillende dingen op een soort van lopende band die passeert naast u tafel en ge moet dus gewoon het bordje kiezen dat ge wilt... Dus "all you can eat" voor 9 euro...
Erna in een superzalige loungebar een galão gaan drinken (melk met koffie, mijn favoriet drankje hier). De max van een moderne loungebar, met een uiterst kleine serveuse...Na even ons eten te laten zakken, zijn we naar de "caipirinhashop' gegaan: caipirinhas aan 2 euro uitgebaat door de hele familie: heerlijk!!! Bairro alto is echt leuk!
vrijdag 19 oktober: Lekker lang geslapen met het heerlijke liefken naast mij. Dan de stad gaan bezoeken: eerst de castelo de são Jorge gaan bezoeken. Op de weg naar boven zijn we de prachtigste loungebar ooit tegengekomen: een soort van miradouro (uitkijkpunt over de stad) met zicht op de stad en op het water: een dak met zetels op, loungemuziek op de achtergrond en uiteraard perfect warm weer. ZAAALIG! Ik begin Lisboa ook zeer graag te hebben... Eens ge de mooie plekjes van een stad leert kennen...
Na een paar uur daar te blijven plakken zijn we naar het kasteel vertrokken... Prachtig kasteel met hét mooiste uitzicht op de hele stad. Echt prachtig! Er was daar ook een man prachtige gitaar aan het spelen... Perfecte omstandigheden voor een romantisch innerlijk gevoel.
's Avonds zijn we naar Belém geweest, alles was al gesloten, we waren net iets te laat om nog binnen te kunnen. Maar het gebouw vanbuiten zien, volstaat al, het is prachtig!!!
De zon was al aan het zakken dus zijn we ons ergens in een park aan het water gaan zetten en hebben we samen naar de zonsondergang gekeken... MMMMMM!!! Ik hou van het land van de ondergaande zon! Portugal is toch een enorm speciaal plaatsken in mijn hart aan het krijgen! Ik ben zo blij dat ik Portugal gekozen heb voor erasmus.
Na het vallen van de dag, zijn we heerlijke pizza gaan eten en erna naar de caipirinhashop voor de verandering...

zaterdag en zondag 20/21 oktober: Met het schatje gaan shoppen (och arme diene jongen). De eerste winkel die we binnenstapten was een laatste poging van mij om schoenen te zoeken in mijn maat... En raad eens: deze winkel had de schoenen die ik graag zag in mijn maat: dit is een ongelooflijke gebeurtenis, want normaal gezien bestaat de maat 40-41 in Portugal niet. Die verkoopster was waarschijnlijk ook blij dat ze eindelijk de grote maten had verkocht gekregen :o)
Ook een beetje kleerkens gaan kopen... Ik heb plots maatje 36 in broeken (slik).
Daarna moest ik mijn schatje spijtig genoeg verlaten om terug de metro-trein-busreis opnieuw te doen.
Toegekomen in Coimbra, mij klaargemaakt, want ik ging naar een electronisch muziekfestival met de Portugese Hostelbende...
Ze zeiden tegen mij en Nusa dat dit in de buurt lag van Coimbra, maar het was eigenlijk 40 minuten rijden. Haha, in mijn conceptie, ligt dat niet meer in de buurt ze. Het is net hetzelfde als zeggen dat Lebbeke in de buurt van Gent ligt...
Ik kon mijn ogen niet geloven... De plaats waar dat festival was, was fantastisch, zoiets maakt ge nooit mee in België: een naakte sterrenhemel, geen licht, enkel blacklight, een veld, omringt door bergen met bomen, een bos, en een beetje lager een wilde bergrivier. Het was daar wel vreselijk koud, de volle drie graden. Maar de verdamping van het water maakte het geheel nog idyllischer... Een soort van sprookjesachtig geheel! Het was net alsof ge in de ardennen zat, op veertig minuten van de zee. ONGELOOFLIJK!!! Die tegenstellingen in de natuur, zoooo dicht bij elkaar!!! We zaten in de onbewoonde wereld, zonder licht, ik was helemaal onder de indruk van de sterrenhemel... Pffft, hoe zot! 's Nachts gaan slapen in de auto voor een paar uurtjes, tot ge zo koud had, dat ge terug moest gaan dansen. Dan kwam de zon op van achter de bergen. Lekker warm! Het werd alsmaar heter. We zijn dan aan de rivier gaan liggen en hebben daar wat geslapen. Het zaligste was, dat iedereen zooo aan het genieten was van de omgeving, dat er geen woord werd gezegd, gewoon genieten, rusten en luisteren naar het kabbelende water, de vallende bladeren en de loungemuziek op de achtergrond met het hete herfstzonnetje op ons bolleken...
In de namiddag terug naar Coimbra langs de prachtigste veldwegen vol druivelaars, Mc Donald's gaan eten en gaan slapen. Ik heb de volle 17 uur geslapen en gisteren was ik weer volledig fris en actief!
maandag 22 oktober: Tina haar verjaardag gevierd in de Hostel en dan gaan slapen

Bij deze weten jullie weer eens wat ik hier allemaal gedaan heb. De conclusie van het hele verhaal is: de auto is de beste uitvinding ooit om prachtige natuur te ontdekken en Portugal is prachtig! Ik ben zoooooo verliefd op Portugal, zo erg dat ik misschien België ooit wel zal verlaten om naar hier te komen. Mijn heimwee naar België is weg... Uiteraard niet naar de mensen die ik graag zie, maar jullie moeten maar naar hier komen dan (hihi) als ik hier ooit kom wonen. Echt, van de streken die ik al gezien heb, is Portugal tot nu toe al mijn favoriet (samen met Madeira, maar ja dit is dan ook een deel ervan). De Portugezen hebben hun plaatsen in de wereld goed gekozen...
Lieve mensen, ik wil dit land kunnen tonen aan jullie, het is fantastisch. Mama, bereid u voor op een visuele indruk die u nooit meer zal loslaten!!!

Dikke zoenen voor mijn geliefde Belgen die ik mis en graag zie!

maandag-maandag

Dag mijn lieve schatten!
Hier weer een vers blogsken.

Eerst even vermelden dat ik nog steeds geen foto-album gemaakt heb, maar dat komt, dat beloof ik!
En ik ben van plan om elke week op maandag of dinsdag een verse blog te maken, dus...

Ten tweede: proficiat Bruintje met je job, en direkt in een bank, net wat ge wilde he!

Ten derde: proficiat Laisnezken e!

Ten vierde: ongelooflijk spijtig dat ik niet op ons Helena'tje haar eerste grote feest kan zijn... SNIF! Maar het is inderdaad niet aan te raden een al lopende baby nog te dopen! Ik zal mentaal bij haar zijn en bij de mama en de papa ook uiteraard!

Ten vijfde: papie, ik heb u een mailtje gestuurd. Ook nijg bedankt voor de extreeeeeeem lieve sms, ik kreeg er tranen van in mijn ogen!!!

Ten zesde: ik mis jullie nog steeds! Nu merk ik nog meer als anders hoe liefdevol de mensen zijn die het dichtst bij mij staan, waarvoor dank!

Ten zevende: ook de mensen (Guido en tante Nicole) die me verrast hebben met een blogcommentaartje: merciiiii!!!!

Ten achtste: dikke lieve zoenen ook voor al de mensen die ik nu niet vermeld, ik heb al 8 puntjes, en anders wordt het wat uitgebreid... In het vervolg zal ik op jullie commentaren persoonlijk reageren ook, dus vergeet niet af en toe te kijken naar hetgene dat ge zelf geschreven hebt, het kan zijn dat ik erop gereageerd heb. Dat is uiteraard ook net iets persoonlijker e...

Dus waar was ik gebleven?
maandag: Iedereen was vreselijk moe, dus een zeer kalme, koffiedrinkende dag gehad, en meer valt er niet over te vertellen...

dinsdag: Mijn eerste echte Portugese les gehad: leuk, interessant, klas vol lawaaierige Spanjaarden en Italianen, strenge lerares.. 'S avonds mijn eerste Spaanse les gehad: het is dus ongelooflijk hoe veel minder leerstof dat ze hier in hun hoofd moeten krijgen in vergelijking met Gent... We hebben een geweldige opdracht gekregen, maar ik moet ze maar half doen, omdat ik nog geen vergelijking kan maken tussen het Spaans en het Portugees!!! I love to be an erasmusstudent!!! Zelfs voor het vak 'afrikaanse culturen' mag ik met de opdrachten wachten omdat ik nog niet voldoende Portugees kan, hehe!
Ik heb ook besloten hier maar drie vakken te doen in plaats van vier, omdat het allemaal zo slecht viel, overlappingen à volonté! Dus volgend semester volg ik Portugees II in België, maar aangezien mijn niveau wel wat hoger zal zijn... HIHI, soms moet ge een beetje de snoodaard uithangen. Ik heb de vorige jaren al genoeg afgezien, dus wil ik het mij dit jaar een beetje makkelijker maken en genieten van het student-zijn: maar daar ben ik uiteraard al volop mee bezig zoals jullie wel kunnen lezen (hihi).
Ik ben er in die les Spaans ook uiterst van verschoten, hoe vriendelijk de Portugezen wel zijn: allemaal wilden ze mij helpen en hun cursus uitlenen om te tonen hoe alles functioneerde in die les enzo, ze waren zelfs veel vriendelijker en duidelijker dan de Spaanse prof!
'S avonds weer een zeer rustige avond doorgebracht, we hadden namelijk geen zin buiten te komen, want het was Belgisch hondenweer: regen en wind: GEWELDIG!!! Dus hebben we de hele avond thee'tjes gedronken en daarbij horen: koekjes en... een film: E.T. Ik moet vol schaamte toegeven dat het de eerste keer was dat ik E.T. heb gezien, maar ik vond hem de max!!!!Zoooooo'n schattig beestje!!!

woensdag: Gaan shoppen om lakentjes te kopen en een lekker donsdeken, want het is hier vreselijk koud 's nachts (in vergelijking met overdag scheelt dat toch wel een graad of 10/15)
'S avonds in de hostel gewerkt en wat eten voor mezelf gemaakt maar ik had te veel, maar gelukkig kwam ons Margaux toe om mijn gerecht te helpen opeten!!!
Weer een uiterst rustige avond, vroeg gaan slapen om donderdag fit om negen uur in de les te zitten.

donderdag: les, les, les en 's avonds zijn we eens op bezoek gegaan op Margaux haar kot en daarna zijn we gaan feesten tot in de vroege uurtjes!!! Naar het schijnt waren er nogal veel mensen met mij aan het lachen, omdat ik een man of zeven werkelijk van mij weggestampt heb. De meeste vrouwen praten met de lastige mannen, proberen die mannen dan duidelijk te maken dat ze niet geïnteresseerd zijn,... Maar dat duurt dan wel even vooraleer ze van die vlieg verlost zijn. Ik heb ze gewoon weggeduwd, en volgens de mannen waar ik mee op schok was, was dat een vrij komisch feit, alhoewel ik dit een doodnormaal feit vind... Wat denken jullie? (haha kwestie van een beetje interactie te creëren want zo de hele tijd mijn verhaal typen zonder antwoord is net alsof ik aan het praten ben tegen een doof-stomme muur)
Nu ja, mijn lief schatje is wel blij dat ik zo kordaat optreed! En ik ook! Ik heb ruimte nodig als ik sta te dansen!

vrijdag: Ik heb welgeteld 1 uur geslapen, want moest vrijdagochtend in de hostel gaan werken. Het erge aan dit feit is, dat ik eigenlijk met de eigenaars van de hostel aan het feesten was, zij vonden dat dus ook uiterst grappig dat ik na een uur al moest gaan werken...
Ik was dus nogal (onderdrijving) moe... Ben dan mijn geliefde gaan halen aan de bus: een superromantisch wederziens(net als in de films)!!! We zijn dan in de Mc Donald's gaan eten (Amerikaanse film dus) en hebben onze hamburgertjes (en een slaatje: jaja, ge leest het goed)in het park gaan opeten. Om onze voedzame voeding goed te laten verteren heb ik hem een rondleidingsken gegeven in Coimbra en het toeval wilde dat er zich net een prachtige zonsondergang afspeelde voor onze ogen achter de universiteitsgebouwen... Daarna een leuke nachtwandeling gemaakt in het mooie Coimbra. Ik besefte na deze wandeling wel, dat we eigenlijk Coimbra al volledig gezien hadden: HAHA, op zes uur ongeveer...

zaterdag: Na twaalf uur geslapen te hebben, zijn we eens naar een park geweest langs de Mondego (voor de slimmeriken onder ons: dat is de rivier die hier stroomt), hebben daar gepicnict (stokbrood met la vache qui rit en druiven) en hebben de hele dag romantisch aan het water gezeten en gewandeld. 'S avonds lekker slaatje gaan eten aan het water. Eén probleem: we zaten op een soort houten terras op het water, maar er zitten spleten in dat hout, dus wat gebeurt er??? Ik bots tegen Andrew zijn mes en floep: het mes valt tussen een kier, recht in de Mondego... Typisch? Nee!!! Totaal niet!!! We zijn daar een paar uur gebleven want het was een uiterst gezellige loungebar... Romantiek!!! Het was echt een fantastisch weekend met mijn liefken, waarvoor dank, mijn lieve geliefde! In de hostel nog naar een filmken gekeken op mijn laptop: Charlie and the chocolatfactory met Johnny Depp (ik was teleurgesteld want hij is echt lelijk in deze film), de film was wel uiterst goed!!! Heel educatief voor kinderen in hoe ze moeten omgaan met snoep, hihi!!! Ik had die film of het boek beter eerder gezien...

zondag: In de tuin van de hostel gezeten met tliefken en nog wat andere mensen, vooral lui geweest, want het was veel te warm om actief te zijn en er is hier ook niets te doen in het weekend... Dan koffietje gaan drinken als de zon weg was en dan...HET AFSCHEID. Snik!!! Hem uitgezwaaid en dan was ik helemaal droevig...Weer twee weken wachten...
Wat op mijn kamerken gezeten en wa schoolwerk gedaan...

maandag: les, les, les en 's avonds in een studentenrestau gaan eten en daarna zijn we naar een fado-café gegaan met de erasmusbende. Het was prachtig, maar het probleem was, dat sommige nationaliteiten geen respect hadden voor deze kunst... Normaal gezien hoort een fado-café stil te zijn, om naar de muziek te luisteren, maar de Spanjaarden en Brazilianen hadden het duidelijk veel te moeilijk om hun kwebbels te houden. Dus hebben we besloten eens met een klein groepje te gaan op een andere dag...
dinsdag: is nog niet voorbij dus is voor de volgende post!!!

BEIJINHOS para os meus amigos e familia

woensdag-zondag

Dag lieve schatten!
De tijd vliegt hier voorbij... Vandaag ben ik daar eerlijk gezegd helemaal niet kwaad voor, want ik heb vandaag vreselijk veel heimwee! Ik mis jullie verschrikkelijk! Ik mis de knuffels van mensen die ik heel graag zie.
Hier is alles heel oppervlakkig. Het klikt uiteraard wel met een paar mensen, maar dat is hetzelfde niet... Ik zit hier nu al drie weken en nu besef ik echt heel hard dat ik hier toch nog lang ga zitten en het zal moeten doen met oppervlakkige kennissen. Langs de ene kant hecht ik mij te snel aan die mensen, maar langs de andere kant wil ik dat niet, omdat ik toch besef dat ik binnen vijf maand die mensen niet meer ga zien...
Gelukkig heb ik Andrew die niet te ver van mij zit. Gelukkig kan ik hem af en toe eens een échte knuffel geven.

Mijn week was vreselijk vermoeiend omdat de week ervoor een beetje te zwaar was naar mijn kunnen.
Dinsdag: les en uitgeweest. De les viel eigenlijk zodanig tegen dat ik een ander vak ga kiezen: cultura brasileira (enige nadeel is dat het de vrijdagmorgen valt om negen uur). Uitgaan: was een fuif van de economie-richting, veel te grote zaal en veel te veel volk.

Woensdag: gewerkt in de hostel en vooral niets gedaan, want kwas vrij moe. Er waren vier Spaanse meisjes toegekomen in de hostel die vreselijk moeilijk aan het doen waren, echt van die typische vrouwenstreken. ZUCHT! S'avonds uitgeweest met Tina, die bezoek gekregen had van enkele Sloveense vrienden, zij wouden persé het uitgaansleven hier eens meemaken. Ik verschoot ervan hoe mooi die Sloveense meisjes eigenlijk allemaal wel zijn! Ik ben wel vreselijk vroeg doorgegaan want had mijn slaap echt wel nodig!

Donderdag: uiterst lang geslapen en lui geweest, erna uitgeweest naar een erasmusfuif, die was zo saai dat we vroeg naar huis zijn gegaan.

Vrijdag: Tina moest werken in de hostel: hele dag met haar in het zonnetje gelegen in de hostel-tuin en 's avonds zijn we naar het stadje geweest om naar de winkeltjes te gaan kijken: heb mijn oorbellenverzameling weer uitgebreid! Ik heb de vrijdag telefoon gekregen van mijn lieve mama, blij dat ik was!!! Leuk om haar eens te horen! De vrijdag op tijd gaan slapen, want op zaterdag moesten we opstaan om 7 uur om te vertrekken naar Porto.

Zaterdag: naar Porto vertrokken rond acht uur (erasmusuitstap met 50 man: vooral Brazilianen in feite). Ge kunt u niet voorstellen hoe traag dat die Brazilianen zijn: we hebben een uur vertraging gehad door hun. Het eerste dat we bezocht hebben in de voormiddag was een porto-bedrijf. Tof om te zien! En we mochten uiteraard de porto proeven (om elf uur in de voormiddag porto op nuchtere maag). Erna zijn we naar een museum geweest waar er een of andere koning in de romantiek gestorven was. Maar dat was vreselijk saai! 'S middags in de kantine van de unief van Porto gaan eten: vreselijk voedsel: frieten met rijst en varkensvlees (ja, inderdaad in Portugal eten ze frieten met rijst)
In de namiddag kregen we een boottocht voorgeschoteld, ge moet wel weten dat het daar al de hele dag aan het regenen was (naar het schijnt is het in Porto heel vaak slecht weer: type Belgisch weer). Maar de boottocht was wel mooi: prachtige stad! Na al deze uitstappen mochten we ons installeren in een hostel, het regelen van de kamers heeft zeker een uur geduurd... (ergernis alom bij de (eerder noordelijke)Europeanen ). We kregen dan een uur vrij: hebben dan met Tina, Petra, Nusa, Rodolfo en Renato en Margaux (het Antwerpse meisje) een apperitief (porto uiteraard) gedronken op de kamer. Erna gaan eten met de Porto-erasmus-bende samen. Het eten was net hetzelfde als 's middags (over toeval gesproken) maar net ietsje beter... Dacht ik toch...Want toen ik naar de toilette ging, wandelde er een kakkerlak voorbij... Zucht! Nu ja, ik had dan een uur later dan ook een zwaar probleem dat ik continue de wc moest opzoeken...
Rond 24uur dan vertrokken naar een of ander vervallen feest-krot waar het erasmusfeestje doorging. Dat was verschrikkelijk saai. Maar gelukkig hadden we onze reddende engel João die zich ook in Porto bevond. Hij zat in een loungebar met enkele vrienden: uiterst gezellig, loungemuziek-ding met tuin. Er was wel weinig volk en een uur later zijn we naar een boot gegaan: in de kelder van die boot werden er feestjes gegeven: er was een drum & base-feestje aan de gang. Uiterst alternatief volk daar, type piercing van top tot teen met dreadlocks...
Na een tijdje teveel buikpijn van het hygiënische eten een taxi met ons drieën genomen (Margaux, Nusa en ik) en lekker gaan slapen voor een paar uur.

Zondag: heerlijk geslapen, een kerk gaan bezoeken, koffie op terras gaan drinken (eindelijk mooi weer) en dan het mooiste dat ik tot nu toe al gezien heb: la casa da música! Geweldig!!! Dit is een modern gebouw, getekend door een bekende Hollandse architekt(naam vergeten). Maar echt zot, er is enorm over nagedacht geweest, alles is in teken van hoe bepaalde effecten in de architektuur de mens zijn gemoed beïnvloedt en hoe de mens zijn concentratie het best kan getrokken worden.
Er worden daar uiterst goedkope concerten en fuiven gegeven. En het gebouw is echt uiterst fantastisch, iedereen was enorm in de wolken. De man die ons de rondleiding gaf, kon alles ook uiterst interessant uitleggen. Zo was er een oranje kamer, dat was de onderwijskamer omdat oranje de mens zijn aandacht trekt. Zo was er ook de donkerblauwe kamer, waar iedereen muisstil werd, dat was een zaal bestemd voor kinderen. Zij kunnen het concert zien, horen de muziek, maar kunnen zoveel lawaai maken als ze willen, zonder dat iemand in de zaal gestoord wordt, het blauw zorgt er ook voor dat ze rustig worden. Echt over elke kamer dat er daar is, is er enorm nagedacht geweest. Ongelooflijk!!! Iedereen was helemaal onder indruk van dit gebouw. Achter dit fantastisch staaltje van architektuur zijn we naar een museum van moderne kunst geweest: het was mijn ding niet echt, maar er stonden wel enkele leuke en goede kunstwerken. Dan zijn we nog in de kathedraal geweest om eens naar het prachtige uitzicht te kijken.
Iedereen was moe en uitgepraat. Het was dan ook uiterst stil op de terugweg. Iedereen had nood aan slaap en aan een moment voor zichzelf. Heb mijn lieve geliefde gehoord op skype en ben dan gaan slapen. Vandaag wakker geworden om 14 uur: dat deed deugd.
Vanaf deze week beginnen de lessen ECHT. Straks mijn eerste les culturas africanas: hopelijk versta ik er iets van!
Dikke zoen voor iedereen!
Ik mis jullie en zie jullie graag (bewijs: het oogvocht dat nu uit mijn oog druppelt...)
Nathalieke

foto's

Lieve mensen, niet iedereen kan mijn foto's zien (ge moet u als 'buitenstaander' aanmelden enzo), dus ga ik een ander adres aanmaken, waar iedereen mijn foto's kan zien.
Ik laat jullie iets weten, zodra ik dat aangemaakt heb!

Foto's op mijn space

Voor de mensen die geïnteresseerd zijn in foto's van mijn belevenissen (ook van de afgelopen 2 jaar) ga naar mijn space: http://nathaliekeke.spaces.live.com

Erasmusparty, weekendje Lissabon en eerste dag les

Haai! (op de foto Renaat en Tina)

Op donderdag was er dus de erasmusdinner. Ik moet zeggen: het eten viel echt nog mee, ondanks het feit dat het voor een man of 50 was... Er waren vooral veel Spanjaarden en Brazilianen, die veel lawaai maakten. Ook nog iemand uit Vlaanderen, een sympathiek tettergat :)

Erna was er de erasmusparty... Ge kunt u niet voorstellen hoeveel volk er daar was, van alle soorten en kleuren (letterlijk), uiteraard ook heel vaak Portugezen, die daar gewoon waren om buitenlandse vrouwkens te strikken... In het begin was het vreselijk rustig en iedereen stond daar buiten wortel te schieten. Ik ben dus langs het raam naar binnen gekomen, ja ge leest het goed, langs het raam. Renaat en een vijf-meter-brede Spanjaard (die L.O. studeert) zaten uit het raam naar ons te roepen en ze gaven hun hand aan, maar uiteraard om te lachen...Maar ik maakte een Tia-Hellebaut-sprong in de lucht en hup: ze pakten elk een hand en trokken mij naar boven. Een heel grappig feit, want als we het aan mensen vertelden die het niet gezien hadden, geloofden ze het zelfs niet. Het was uiteraard een staaltje van teamwork, want had één van de twee mijn hand niet goed vastgehad...
De party zelf was vrij vreemd: als ge binnenkwam, kreeg ge een soort van consumptiekaart, neen niet met gratis drank, maar elk drankje dat ge consumeert, wordt daar op geschreven. Als ge de fuif wilt verlaten, moet ge eerst u drankjes gaan betalen aan de kassa, ze drukken dan een stempel op die kaart en dan pas moogt ge naar huis...Als ge de kaart verliest tijdens het feesten, moet ge 100 euro boete betalen..En er is ook een minimumconsumptie van 3 euro...Fijn! Ik ben gelukkig elegant omgesprongen met de kaart, want ik ken mezelf...
De muziek was afschuwelijk, echt de typische latinobullshit...Maar de sfeer was wel super.
Dan ben ik met João (de man van de hostel, een beetje mijn peter hier) nog naar een soort van discotheek geweest waar er vooral Portugezen zitten...Eindelijk goede muziek, ik verschiet er soms van welke muziek ze hier allemaal kennen...

Trouwens, de Portugese bende van de hostel zijn fan van DEUS, en staan op de foto met Tom Barman, dronken en feestende in Lissabon... Als het eens slecht weer wordt hier, dan ga ik naar Anyway the wind blows met Portugese ondertiteling kijken.

De vrijdag voelde ik me uiteraard uiterst moe, want ik was tot 7 uur uitgeweest, heb de zon zien opkomen... Van twee tot acht in de hostel gewerkt en 's avonds met de Sloveense Tina een slaatje gaan eten (we wilden eens gezond doen, maar we hebben dat dan ook verprutst achteraf door een pannekoek met ijs en slagroom te eten).
Dan wilden we weer uitgaan, maar dat was een pure mislukking: er was een erasmusparty in het huis van andere erasmusstudenten. Verder ga ik er niets over zeggen, zooo saai was het :)
Daarna zijn we naar de English bar gegaan (waar de dag ervoor de Erasmusparty was), maar het probleem was dat dit café op normale dagen een oudepetencafé is. VRESELIJK. We zijn daar dan ook snel vertrokken omdat die oude peten eigenlijk zielige, eenzame alcoholiekers zijn, die dringend eens van de grond moeten gaan...

Erna ben ik nog uitgeweest met João en zijn vriendenbende. Er waren enkel Portugezen, maar gelukkig is feesten universeel en hebt ge daar geen woorden voor nodig... Alhoewel: er was toch een Portugese (vreselijk lelijke) kerel die me een roos wilde geven, maar ik zei hem dak geen Portugees verstond, maar eigenlijk had ik hem wel verstaan: hij zei dat ik even mooi was als die roos en blabla, slijmslijm. Jakkes, irritante mannen!!!

De zaterdag ben ik dan naar Lissabon getrokken, twee uur op de trein en dan liefken zien!!!
Zo een blij wederziens!!!!We zijn dan zijn kot gaan bezoeken: hij heeft werkelijk enorm zijn best gedaan om een vreselijke kamer een beetje kleur en warmte te geven, en dat is hem dan ook goed gelukt. Het is wel een schande wat ze betalen voor die kamer (in vergelijking met Coimbra toch). Nu ja, het is een grootstad e... We zijn dan tapa's gaan eten in een Spaans restaurant met twee enorme schermen waar ze continue voetbal op tonen... Dus ja, als ik iets zei was er dus vrij vaak aandachtsverlies bij Andrew :)

Op zondag zijn we naar de zee geweest: het weer is daar dus veel warmer dan in Coimbra, het is een heel ander soort warmte, veel gevaarlijker om een rood in plaats van bruin velleken te kweken. Het heeft wel immens veel deugd gedaan, zo een ganse dag lekker lui niets doen, samen met mijn liefken en zijn erasmusvriendjes. Toffe mensen wel! Ik denk dat ik meer naar daar ga gaan dan hij naar hier, want hier is er in het weekend namelijk niets te doen, ik hoorde van mijn erasmusvriendjes dat het hier op zaterdag leeg en verlaten was, enkel de erasmussers en de inheemse bevolking schoten nog over, en dat zijn er niet veel. En in Lissabon bruist de stad in het weekend!

Op maandag moest ik afscheid nemen, SNIF, wéér twee weken wachten...
Gisteren (maandag dus) 's avonds in de hostel gezeten met Tina en andere Sloveense vrouwen en weer vroeg gaan slapen... Mijn lichaam is al dat feesten nog niet gewoon precies, maar ja ik heb genoeg tijd om te trainen! hihi!!! Schockeer ik jullie nu??? Moeha!

Vandaag heb ik mijn vakken in orde gebracht. Ik mag er hier maar vier doen, omdat professor Roegiest wil dat ik zijn tweede- semester- vak ik Gent doe, spijtig, want Roegiest moet ge proberen ten allen tijde te vermijden...

Heb net mijn eerste les gehad... Rampzalig, ik versta niets van haar Portugees... ze heeft ook de meest irritante stem ooit: een hoge piepstem en als ze spreekt, spreekt ze met haar lippen extreem getuit... Gelukkig zijn er enkele Britse meisjes die dit vak ook volgen en zij konden me uitleggen dat we massa's taken moeten maken voor dit vak... Joepie, ik kan straks al beginnen...

Ik heb trouwens net met een klasgenote vanuit Gent gepraat en naar het schijnt geven ze bij de feedback van het examen taalkunde (van Roegiest) mijn examen als voorbeeld van een goed examen. Zo wisten enkele mensen al hoeveel ik had, voordat ik het zelf al wist...Fantastisch!

Voor de rest: het blijft hier mooi weer en de overige vrouwen die het kot hier gaan bewonen zijn net toegekomen. Ik begin me stillekes aan aan te passen aan de stomme regeltjes...Ik moet wel e...

Um beijo para tudos

Nathalie

4 dagen later

Dag mijn zoetekens!

Eerst even stoefen: IK HEB EEN 15/20 VOOR HET EXAMEN TAALKUNDE VAN ROEGIEST, en het ironische is dat het mijn beste punt is van mijn hele tweede jaar. Moeha! Maar ik ben uiteraard overgelukkig! Merci papa om het mij zo snel mede te delen!

Ondertussen heb ik dus gewoon dat kot genomen met al die vrouwen in. Heb er gisteren al zes van de 12 leren kennen: een Braziliaanse die rechten studeert, een heel lief kind, Fatima die nu stage loopt in advokatenbureau: zij is zo een beetje de moeder en woont al sinds eeuwen in dat kot, zij en de andere voorgangers hebben dus alle regels opgesteld, dan een Portugese die burgerlijk ingenieur doet, en dan nog een braaf, bleek Portugees studentje die hele dag tv kijkt, een Duitse die hier enkel is om haar thesis te schrijven in het Duits, ze woont al een jaar op haar kamer omdat ze geen les heeft en de hele tijd zit te schrijven, en dan hebben we Monica, zo zot als een achterdeur (smoort continu weed)...
De regels zijn vrij belachelijk ook: ok, iedereen heeft zijn eigen eten en kruiden en zout en peper en olie --> redelijk normaal. Maar dan: iedereen heeft zijn eigen afwaszeep en spons en keukenhanddoek, zijn eigen vuilzakken,... Ge moet u dus voorstellen dat die keuken volligt met sponzen en zeep, en iedereen weet dat alle sponzen er identiek uitzien, de zeep kan toch variëren: er bestaat dus groene, gele en blauwe en er bestaan zeker drie merken, HAHAHAHA
Nu ja, ik heb nog geluk: de huisbazin heeft bestek en eetgerief voor mij gekocht, vorig jaar moest iedereen zijn eigen glazen enzo kopen(nu begrijp ik waarom ik tien euro meer betaal dan de rest van mijn kot).. ZUCHT
En omdat al die vrouwen daar zo braaf zijn, kunnen ze er niet tegen dat er mannen over de vloer komen. Zal dus een andere oplossing moeten zoeken voor mijn lieve geliefde... Zo'n oplossing heb ik al, waarover meer later. :o)

Gisteren ben ik naar de winkel geweest om dingen te kopen die mijn kamer wat gezelliger zullen moeten maken (kaarsjes enzo) en een deken, een kussen en lakens. Maar ik heb een te dun deken gekocht, had van de nacht zelfs al koud... Maar overdag is dat hier dus snikheet: gisteren liep ik met mijn immense zak vol kamer-inricht-gerief door een hitte van 28 gr, de hele tijd bergop, jiehaaa!
Maar mij hoort ge niet klagen hoor, heb eindelijk eens zomer...

Ik heb ook eindelijk mijn coördinator-professor gevonden: sympathieke mens en die proffen gaan hier veel persoonlijker om met studenten. Hij vroeg mij hoe het nu zat met de ruzies tussen Wallonië en Vlaanderen...
Ik heb dus een paar vakken dat ik wil doen, die moet ik nu voorstellen aan mijn geliefde professor Roegiest en als hij groen licht geeft, dan ga ik naar de lessen.

Het komische hier in Portugal: de eerste schoolweek was deze week, maar als ge naar een les ging, was er altijd maar een man of drie, het is hier dus niet de gewoonte dat ge naar de les gaat de eerste week, alleen al om het feit dat veel proffen zelfs niet afkomen... Het zuiden is echt fantastisch: uitstellen, luiheid en chaos ( het typische mañana, mañana of amanhã, amanhã in de latinolanden). Misschien word ik ook meer relaxter, stel u voor...HAHA!
Maar ik kan er wel mee leven dat die lessen nog niet echt bezig zijn want dat wil zeggen: een week meer vakantie!!! Ik volg nu wel een intensieve cursus Portugees tot oktober. Maar ik volg enkel de communicatie- en schrijflessen, omdat ik de grammatica volop zelf aan het studeren ben. Gelukkig zijn de regels voor de werkwoorden bijna identiek aan het Spaans, jippie!

Ondertussen heb ik dus al enkele mensen leren kennen: zondag met een hele bende naar Figueiras da foz geweest, het strand dus. Maar die namiddag is ongelooflijk tegengevallen, die mensen lagen mij echt niet (het waren vooral Italiaanse en Duitse meisjes, en van die nationaliteiten heb ik de mannen net iets liever :o) ). Gelukkig was Renaat mee (de Franse Braziliaan-Limburger), das zo wa mijne maat hier, en met hem kunt ge tenminste nog een deftig gesprek hebben zonder dat ge u na tien minuten ongemakkelijk voelt omdat ge niet meer weet wat te zeggen.

Ik zit dus vaak in het hostel waar ik verbleef, waarom: wel Renaat woont hier nog, en João(Joeaaoeng uitesproken), den baas van het hostel is ne supertoffe gast, ik mag de tuin van het hostel gebruiken om te bruinen en afkomen als ik zot word op mijn kot, mijn kot is gewoon schuinsover... En, ik ga hier ook werken. Ze zijn dus met vier jonge werkende mensen en die kunnen niet altijd 24/24 aanwezig zijn, dus heeft João aan mij en Renaat gevraagd af en toe hier op te passen. Tis niet dak veel verdien(1 euro per uur), maar ik voel mij hier wel meer thuis dan op mijn kot... Ik moet hier ook niet echt veel doen, gewoon hier zijn en als er iemand komt, die ontvangen en alles tonen.
En er is hier een prachtige kamer met dubbelbed, waar ik dus met Andrew ga slapen als hij afkomt... João schrijft gewoon mijn uren op en daarmee betaal ik de kamer dan.
Toen hij de uitleg deed over hoe hier alles werkt, was er nog een ander meisje bij, Tina, een Sloveense: een ongelooflijk toffe, voelde mij direkt goed bij haar. Geen stilvallende gesprekken, echt de max! Ook nog twee andere Sloveense meisjes leren kennen gisteren: echt supertoffe mensen. Gisteren op schok dus met Portugezen(vriendengroep van João), Sloveense vrouwen, Renaat en ik.

Vandaag trouwens mijn eerste 'werkdag' in het hostel.

Vanavond eerste erasmusdinner en -party...

Hetgeen wel typisch is is de eeuwig herhalende vraag: where are you from ( ik laat hen altijd raden en ze raden altijd verkeerd: Argentinië, Venezuela, Spanje, Italië, Brazilië en Frankrijk zitten er bijna altijd tussen...HAHA mijn taalkennis en de zon hier heeft al zijn werk gedaan...)
Nu spreek ik ook al veel Frans, omdat vele Portugezen wel nog deftig Frans spreken...
En het Portugees begint al net iets verstaanbaarder te klinken... Volgende maand moet ik het (van mezelf) kunnen!! Straks lekker int zonnetje in de hosteltuin beetje studeren.

Het begint hier stillekens aan dus een beetje leuk te worden en de vitamine D van de zon doet ook wel zijn werk. Maar dat neemt niet weg dat ik jullie allemaal mis. Maar ik mis wel het weer niet: och arme jullie :-D

Geen tennisroddels of zo?

Of speciaal nieuws? Dingen die ik moet weten? Hihi, nieuwsgierig Aagje dat ik ben!!

Grote, dikke kussen, veel knuffels en veel zonnige liefde voor jullie!!!

Ps, Papie, gaat gij ook eens iets schrijven alstublieft? Want ik mis onze vrijdagavond en zaterdagmiddagbabbel ze!

Hoe gaat het met ons Helenatje? Ik heb deze nacht over haar gedroomd dat ze al woordjes kon zeggen :-)

Até logo!!!

yours faithfully,

Nathaaaalie, Naaaathalie, Nathalieieieie, Nathaaaliaa (de manieren hoe men mijn naam in een erasjmusj-stad uitspreekt)

Kotenjacht en CHAOS

Dag zoetjes,
Eerst en vooral: Bruintje proficiat da ge uw diploma hebt, vier dat maar supergoed (uitroepteken)

Bedankt voor al die schatten die aan mij denken en 'Nathalies avonturen in Coimbra' meelezen
Duseuh waar zat ik: ahja, ik was op zoek naar een kot: eergisteren beginnen zoeken vol goede moed, denkende dat elk kot iets of wa moest meevallen, MAAR NEEEN.
Eerst moest ik een hele lijst afbellen, maar de meeste koten waren al vol. Na 20 euro op te bellen, vond ik toch 3 koten...
Het eerste waar ik naartoe ging was mooi gelegen, oud herenhuis, MAAR probleem was, dat de huisbaas daar naast woonde en die was superstreng... Toen zag ik de kamer: supermuffig, en alles was onafgewerkt, de wc stond er maar half, de douche beschimmeld.. Alee ja, dan afspraak met het volgende... Da was in een ongelooflijk vervallen gebouw, en vanbinnen zag het er al even erg uit... Aangekoekt eten op het fornuis enzo... Ik had nog een klein beetje moed over, dus op naar het volgende: dat was okee, met dubbel bed en de prijs was ook ok, MAAR die kamer was zooooo griezelig donker, de sfeer was al even duister (even later ontdekte ik daarenboven dat mijn eventuele kamerbuur een Spaanse gothic was...) en daarbovenop: ge moest u kleren wassen op de goede oude manier: op een wasbord... een middeleeuwse sfeer dus. Jiehaaa mijn moed was op. Bijgevolg werd ik gisterenmorgen al wenend wakker, dat heeft zeker drie uur geduurd, dat wenen, en mijn kamergenote (een Australische die vier maand aant rondtrekken is door Europa) heeft mij getroost, ze heeft zelfs een bos bloemen gekocht voor mij en die mooi op mijn bed gelegd toen ik even weg was naar de universiteit. Superlief dus (ik dacht wel even dat ik een geheime aanbidder had, hihi).

Ben dus verder op kotenjacht gegaan: weer tien euro opgebeld: niets, ofwel kennen ze geen Engels (zelfs geen Spaans) en leggen ze gewoon grofweg de telefoon op ofwel hebben ze geen kamers meer... Plots zag ik een studentenwoonst, ben er binnengestapt en heb gevraagd of ze nog een kamer hadden, en ja, dat hadden ze: een kamer in de kelder, zonder ramen aan 150 euro... Ik zou me net iets teveel in een dutroux-achtige situatie voelen vrees ik.
Gelukkig vond ik tien minuten later een ander studentenhuis: dat was super, alles meeeeegaaaagoe, behalve 1 negatief ding: er wonen enkel meisjes, zestien meisjes.
Maar het is gewoon het perfecte kot, dus als ik in de loop van volgende dagen niets beters vind,...

Een ander fantastisch verhaal:de unief:
Ben al duizend keer naar de unief geweest om mijn Portugese coordinator te zoeken (zonder hem weet ik niet eens welke vakken ik kan en mag doen). Diene mens is nooit aanwezig en hij zal pas woensdag (misschien) aanwezig zijn... CHAOS. Dus nog een week langer wachten om alle administratieve rompslomp hier te doen... AAAARRRGGGHHHH


Ik sta dus nog steeds nergens :-)

Deze morgen een vreselijke heimwee-bui gehad...

Vandaag hele dag lui geweest, even rust nodig.

Het was vandaag het raarste weer ooit: snikheet, massa's zon en plots: regendruppels, maar de zon bleef schijnen, en gieten dat het deed...En het blijft snikheet, ondanks de wolken en de regen. Dus zonnen en douchen tegelijk, mooi meegenomen :-D

Voor de rest: in the hostel where I live heb ik een Braziliaanse Limburger leren kennen die in Nice woont... Ja echt, die spreekt zoooot veel talen...Maar is Limburgs eigenlijk wel een taal? hehehehehe

OOH ja, nog iets: Ik begin alle talen door elkaar te spreken: dus verwarring alom...
Zo was ik gisteren Engels aan het spreken en plots begon ik in het Nederlands mijn uitleg te vervolledigen en dat heeft zo enkele minuten geduurd, voor ik door had dat ik niet meer in het Engels bezig was... Of dan spreek ik Spaans met Duitse woorden in...

EEN HEEL DIKKE KUS VOOR MIJN GELIEFDE FAMILIE EN VRIENDEN