maandag 12 november 2007

1 november- 6 november



Dag mijne lieve schatten,

Ik ben al terug zie, om mijn verhalen te vervolledigen...
Nog even vermelden dat mijn mama haar benen extreem goed getraind zijn geweest op deze drie dagen, al dat stijgen en dalen :o)... Eerlijk toegegeven had ik in het begin dat ik hier was ook voortdurend last van beenspierpijn :o)

Dus op donderdag 1 november zijn mama en ik naar Lissabon gereden via de autostrade. Het was de hele tijd heerlijk warm in de auto... De autostrades zijn hier wel veel 'mooier' dan in België, ge ziet tenminste nog een beetje natuur langs uw zijde passeren...
We zijn goed op tijd aangekomen aan het vliegveld en hebben de huurauto terug binnen gedaan: mama was zo bang dat ze een extra kras of zo gingen vinden, want ja, dat wordt normaal gezien wel aangerekend e... Maar toen we daar toekwamen, ontvingen er twee mannen ons... Na werkelijk drie minuten mochten we doorgaan omdat alles in orde was... HAHA. Vrouw zijn heeft toch soms zijn voordelen ze (alhoewel...)
We zijn dan nog op een terrasken gaan zitten, om nog de laatste Portugese warmte op te vangen voor mama terug naar het koude België trok... En leuk gepraat... Om toch weer het afscheid uit te stellen... Ja, dan werd het tijd om mama haar incheck te doen...PFFFFT... Het afscheid was weer nabij en ook weer pijnlijk... Kindeken heeft geweend...
Dan, met een droevig gevoel in mijn hartje gewacht op de bus om naar het vriendje te gaan... Hij was er gelukkig om mij op te vangen... We hebben een zeer rustige avond gehad, pizza gegeten en naar een filmken gekeken...

vrijdag 2 november: Met het schatje en Alec en Monica (Poolse kotgenote van hen) naar Sintra met de trein. Ik had eigenlijk niet veel zin om weer een toeristische uitstap te doen, maar ja, ik had het beloofd. Eigenlijk, achteraf gezien, ben ik wel blij naar daar geweest te zijn. Het is echt prachtig daar! We hebben een immense berg beklommen om daar dan een Moors paleis te zien en nog een paleis, dat er uitzag als een gebouw in Euro-Disney, ook het hele systeem daar was vrij pretpark-achtig...Ge moest daar dus superlang in een rij staan wachten om binnen te kunnen in dat paleis. Het was echt wel prachtig, en de uitzichten adembenemend... Het kasteel was zelfs nog indrukwekkender, ge kreeg daar een gevoel van grootheidswaanzin... HIHI. De zon ging net onder toen we op de hoogste plaats stonden: WAAUW!!!! Mooie uitstap, wel extreem vermoeiend. Terug beneden zijn we een koffie gaan drinken (die kostte 2,60 euro en dat is extreem veel als ge weet dat dezelfde koffie hier in Coimbra 0,70 euro kost: vreselijk toeristisch gedoe dus)...
Terug in Lissabon zijn mijn vriendje en ik in een extreem gezellig barken gaan eten, om ons drie jaar samen zijn te vieren... En het is zo'n bar uitgebaat door homo's (denk ik), heel gezellig, klein, loungebar-achtig met zeer verzorgd eten enzo...We moesten wel wachten tot er een tafeltje vrij was...Ik heb een heerlijk slaatje met zalm en geitenkaas gegeten...Super!!! En liefje huisgemaakte lasagne...Het was zeer romantisch: met een flesken rode wijn...Nu was het grote probleem, dat ik na ons eten redelijk zattekens was, omdat een halve fles wijn een beetje veel is voor mij... Dus ja, onze romantische avond was snel voorbij, want Nathalieken is als een bloksken in slaap gevallen!

zaterdag 3 november: Gaan shoppen was mijn wens, maar eens ik een winkel binnenkwam, had ik plots geen zin meer om te shoppen, bijgevolg zijn we gewoon wat beginnen rondwandelen (en voor mijn schat eens naar de Fnac). We zijn ene gaan drinken in een prachtig café'tje met zicht op de grote brug in Lissabon en bijgevolg natuurlijk ook op het water. Ge zult het al beu zijn dit te horen maar we hebben weer een prachtige zonsondergang kunnen zien, de brug die lichtjes kreeg toen de schemering ons overviel, een zeilbootje, vliegtuigen,... Morantisch allemaal!!! En echt een zaaalig barken... Ik moet wel toegeven dat de bars in Lissabon duizend keer beter zijn dan die in Coimbra, want hier hebben ze namelijk allemaal lelijke tl-lampen, zoals oudepetenbars...
Daarna zijn we een steak gaan eten: amaai, het was zeker twee maand geleden dat ik nog een goe stuk vlees had gegeten (ja, inderdaad van in België)... Fantastisch, ik werd er helemaal gelukkig van, haha!
Verder op zijn kot gezeten en onnozel gedaan met zijn kotgenoten, we hebben namelijk naar de nostalgische muziek van de 90's zitten luisteren. Geweldig, kindervreugd, van in tijd dat ik nog naar den top 50 luisterde..
Daarna zijn we naar Lux gegaan, volgens vele Portugezen de beste discotheek van Portugal... Maar ik vond het maar zwak ze. Het was een extreem zotte zaal om feestjes te geven, dat wel...3 verdiepen, het bovenste een dak met een immense zetel, het verdiep eronder is eerder voor de vrijgezellensnobs die naar commerciële muziek luisteren. En dan de kelder is eerder voor de feestbeesten die minder op zoek zijn naar de onenightstand van hun leven... Maar de kelder was niet echt mijn stijl van muziek...Dus we zijn redelijk vroeg (als we het over uitgaansuren hebben uiteraard) naar huis gegaan.

zondag 4 november: lang geslapen, dan met liefken efkens nog een koffietje gaan drinken en erna metro en trein. Mijn liefje heeft me mijn hele weg tot de trein vergezeld, de lieverd...
Eens terug in Coimbra ben ik ene gaan drinken met Nusa, maar we hebben ruzie gekregen. Daar ga ik niet verder op in. Droevig als ik was, ben ik dan met de João gaan praten, en gelukkig heeft hij me goede raad gegeven om de zaken op te lossen.

maandag 5 november: naar de kantina gaan eten (het was de eerste keer dat ik het lekker vond). En derna in de hostel gezeten en gepraat met wat mensen...


dinsdag 6 november:
'S avonds naar een reggae-optreden met iedereen (zowel erasmus-bende als Portugese bende) Ik vind reggae niet leuk, dit is mijn besluit!

Nu ben ik het even beu om te schrijven, het vervolg komt wat later... Het is toch niets speciaals, omdat ik me de laatste week vooral heb beziggehouden met praten met mensen en werken voor den unief...

Beijinhos para todos!!!

3 opmerkingen:

Anoniem zei

helaba nathalieke
Ik ben blij dat je je blog nog eens hebt volgeschreven (want dat kan je als geen ander) het was weer een tijdje geleden dat ik je avonturen kon volgen.
Hier met ons alles ok hoor, slecht weer koud enz.
We hebben je natuurlijk erg gemist op Helena's doop. Het was heel leuk en ontroerend maar vooral een gezellige familiedag dus spijtig dat je er niet bij was. Maar we hebben een video en genoeg foto's die je nog kan zien.
De week voordien was ze nog erg ziek, dikke verkoudheid enz, nu is ze terug wat beter maar lukt het niet zo goed id crèche. Ze is er veranderd van groep, ze zit nu bij de kruipers en die overgang vraagt toch wat aanpassing. Gisteren, toen je mama ze ging halen had ze veel geweend, toen Philippe ze vanmorgen afzette is ze beginnen wenen toen hij doorging (is de eerste keer !) Ocharme zijn hart brak, ik heb hem achteraf nog gezien en hij was klaar om zelf te beginnen wenen...
Maar zoals alles met Helena gaat dat over. In de "babyboekskes" staat dat ze rond 8 maanden verlatingsangst kunnen krijgen en inderdaad ze is dus net 8 maanden
Raar hé, ze heeft daar dan een beetje last van, nooit echt veel
was hetzelfde met ziek zijn, spuitjes krijgen enz. Na enkele dagen komt ze er wel door. Hopelijk want dat mag niet blijven duren hé.
Als ik je blog zo lees heb je er toch een mooie tijd in het zonnige Portugal, geniet er dus maar met volle teugen van, het is zo'n mooie zorgeloze tijd (toen ze dat tg mij zeiden geloofde ik het ook niet, nu weet ik wel beter)
Veel groetjes aan Andrew van ons allen, ik heb goed moeten lachen met de immodium mop, grappig
Blok en feest nog goed en tot binnenkort voor meer dolle avonturen

Anoniem zei

dag kindeken,

eindelijk heb je tijd gevonden om ons op de hoogte te houden! ik werd al ongerust waar ge bleef! ik vreesde al dat je je overfuifd had :-)
Hier is het vandaag shitweer: ijskoud en nen hoop regen! al mijn chauffagekes branden vollen bak!ge moest eens voelen hoe lekker warm en gezellig het hier nu is!
heb een lekkere croque gegeten met snorrekens en sojascheuten gebakken in olijfolie: our favourite!!
Spijtig da ge ni kunt proeven.
De sint heeft zondag veel lekkers gebracht voor de brave zusjes en broer: marsepein en ne reuzegrote speculoos van de keirens: tis bijna allemaal verorberd en verdwenen in mijn snoepmaag!
Voor de rest loopt alles zoals steeds!

dikkenkussenknuffels van je moederken

Anoniem zei

Ja, en mamaaken is goed toegekomen. Haar valies vol natte dweilen van het hartverscheurende afscheid, maar vol van het mooie portoland. Ze spreekt al van naar daar te verhuizen als we in pensioen gaan !
Ik heb daar dik twee uren staan schilderen op Brussels Airport want de luchtvogel had vertraging.

Ik heb op de doop fotograafken gespeeld - op die manier moest ik van den paster niet meedoen aan al dat getover. Ik ben nu eenmaal geen krak in katholiek geloof. Dat was wel plezant: ik kon lopen en staan waar ik wou ! Altaar op, altaar af, pasters ambeteren en zo, suuper !
Ik heb daar zo'n 150 foto's bijeen getrokken, die je natuurlijk wel es kan bekijken - ik zal eens uitzoeken of ik die niet op één of ander geheim plaatsje op internet kan zetten.
Nadien taart gegeten, allée, ik niet en uw mamaaken drie dozen vol ! Ge kent ze hé. Een suikerschoeffelken ! Ja jong, ieder heeft zijn verslavingen en die moet je ... koesteren.
Alée, have lots of fun in the time of your life enne laat je niet in met volksdansen en vendelzwaaien.

Godiken