24 oktober tot 31 oktober

Dag schatten!
Jaja, eeuwen geleden, ik weet het, schaam op mij!
Ik kan jullie eigenlijk verscheidene redenen geven waarom het zolang geleden is, maar ik ga daar niet aan beginnen, ik zal gewoon dadelijk to the point komen...

Eerst en vooral wil ik graag melden, dat het hier vandaag, op 12 november nog steeds 18 graden is, heerlijke zon!!! Deze week zijn de blaadjes wel eindelijk beginnen vallen...HIHI.

Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik de laatste weken veel heimwee diep gevoeld heb, vooral door het feit dat mama hier was, door het feit dat ik niet op de doop van Helena'tje kon zijn en dat het gisteren St Maarten was... Nu ja, ik zit hier nu wel in het mooie weer en een land waar mijn poëtische gevoelens voortdurend worden opgewekt...


Dus voordat mama hier was, was ik redelijk ziekskens, zo wat een verkoudheid dus. Maar dat is nu al lang over en nu ben ik weer heel gezond...

Op 24 november ben ik naar een strand geweest aan een rivier: zeer mooi! Daar gewoon een beetje gewandeld en steentjes op de rivier gegooid, maar kaatsen lukt mij nog steeds niet, ondanks al de moeite die mijn papa er ooit heeft ingestoken mij dat te leren. Volgens mij is dat iets dat alleen mannen kunnen...Ik heb daar fantastische gesprekken gehad... Mensen kunnen zo sterk worden door verliezen die ze hebben geleden in hun leven... Echt, ik mag hier niet klagen over de intelligentie van de mensen rondom mij...
Deze avond was de eerste avond van de 'Latada' dit is een traditioneel studentenfeest, waar dus de eerstejaars moeten bewijzen dat ze sterk kunnen worden (vuile studentenpraktijken) maar het is dus een hele week feest met veel fuiven en optredens overal... En zatte mensen overal...
We zijn eerst naar een Serenata gaan kijken: dat is jongens die fado zingen: dit was op het plein voor de universiteit. Het was prachtig!!! Iedere student muisstil... Voor fado moogt ge niet klappen, dit is onrespectvol. Ik wist dit al, maar er waren enkele erasmusstudenten die daar hevig begonnen te klappen... Echt een collectieve boze blik werd naar hen gesmeten. HIHI.
Na de serenata zijn we naar een fuif gegaan, zo een fuif van het scouts-fuiftype: alle soorten muziek, ook populaire... Maar we waren daar met een enorm grote bende en ik heb me daar echt geamuseerd, het was echt zo een pure fuif, puur amusement, veel lachen en onnozel doen. Dit was tot nu toe de beste fuif die ik al gehad heb, gewoon omdat iedereen zo in form was...

25 oktober ben ik bij Nusa op haar appartement gaan eten. En daarna naar het kot van den Renaat, we hadden namelijk ontdekt dat we nog steeds niemands kot bezocht hadden, omdat we altijd naar de hostel gaan... Verder niets speciaals want kwas moe en morgen om 9 uur werken in de hostel...

26 oktober: gewerkt in de hostel vanaf negen uur en ik heb de hele tuin opgekuisd: onkruid uitgedaan, blaadjes beetje opgeraapt, terras ontdaan van kastanje-pellen... Ik heb zeker 5uur gewerkt in die tuin, en dat deed immens veel deugd, hmmm...
'S avond even een dutje gedaan en dan bij ons Antwerpse Margaux gegaan om kip te eten samen met haar kotgenoten. Die waren daar met drie gitaar aan het spelen op het terras. Was eigenlijk echt wel geweldig leuk en gezellig en ik voelde mij gelukkig eindelijk weer eens gitaar te horen. Jaja, mijne papa heeft mij een liefde voor de gitaar gegeven...
Daarna even op café, maar die mensen waren Britney Spears aan het zingen en hadden net iets te veel alcohol op...Dus ben ik naar huis gegaan...

27 oktober: Mijn ziekste dag... Hele dag in mijn bedje gelegen... Daarna even naar een boekenmarkt en een cd met traditionele mythen en sagen van Portugal gekocht... Daarna met Nusa een thee gaan drinken. Daarna zijn we naar het kot van Paulo de Canadees gegaan en daar leuk gepraat met iedereen die er was... Ik voelde mij al veel gezonder en dan zijn we maar uitgegaan, ni waar? Iedereen ging naar optredens gaan kijken, maar ik ben met de Portugese hostelbende uitgegaan: op een boot. Housemuziek. Twas de max: ze wachten tot de boot vol is en dan vaart de boot weg op de mondego en stopt ergens in het midden van het water, ver weg van alles..Echt zalig... Wel slecht voor mensen die last hebben van zattigheid en naar huis willen... Maar echt, die sterrenhemel die ge daar zag, weg van alle lichten...Heerlijk!!! Ik hou van die feestjes op speciale plaatsen... Waarom maak ik die nooit mee in België??? MMMM... We zijn met de boot ook gepasseerd aan de latada (plaats waar de optredens waren voor het feest) en we passeerden aan de plaats waar er zatte mannen pipi aan het doen waren: fantastisch haha...

zondag 28 oktober: 'S avonds ene gaan drinken en gaan eten. Daarna naar ne film gaan kijken op kot bij Filipe en Paulo...Jackie Chan of zoiets: bweikes, slechte film! Op tijd gaan slapen om me voor te bereiden op de komst van mijn mama!

maandag 29 oktober: Om 9 uur opgestaan omdat ik dacht dat mama hier al ging zijn om 11 uur...Maar dat was niet zo. Ze was pas in Lissabon op dat uur en moest nog vertrekken. Ik heb eigenlijk zeer lang op haar gewacht, omdat ze langs binnen reed en omdat ze het verkeer hier redelijk irritant vindt... Toen ze aankwam, zag ik haar, maar zij mij niet, ik was al bang dat ze mij niet meer herkende...Hihi! Ik heb haar mijn kot getoond en zijn dan een koffie gaan drinken, want ze moest een beetje bekomen van haar reis en autorit... Veel gebabbeld uiteraard! Daarna heb ik haar de hostel getoond en dan zijn we gaan eten, in een loungebar aan het water... Ik heb haar ook alles eens getoond, de universiteit enzo, de prachtige uitzichten overal... Ze was precies ook in de wolken van Coimbra... Mijn lief moederken was snel moe en ik heb haar dan achtergelaten in de hostel om nog een filmken te zien met dezelfden als gisteren en dan zelf gaan slapen...

dinsdag 30 oktober: We zijn gaan ontbijten in mijn faculteit... Mama vond het hallucinant, dat ze hier op den unief sigaretten verkopen en ge hier nog overal moogt roken, in de gangen enzo... Eigenlijk is da wel nijg, in vergelijking met de rest van Europa... Ik heb haar de faculteit van de architectuur getoond, de befaamde bib en de kapel... De bib is echt pure kitsch... Maar wel zot wat ze allemaal doen om die boeken te onderhouden... Daarna zijn we naar de kathedraal (sé velha) gegaan en naar het klooster dat er aan 'vasthangt': ik moet eerlijk toegeven, ik was er zelf nog niet geweest...Het was prachtig, die stijl, die sfeer... Met prachtige Gregoriaanse gezangen op de achtergrond... Het was ook heerlijk weer die dag...Mama genoot er precies heel hard van... Dan zijn we aan het water gaan zitten en hebben we nicnacskens gegeten die mama uit het Belgiëland had meegenomen... Erna zijn we naar de botanische tuin gegaan... Er staan daar prachtige eucalyptusbomen... Mama zat de hele tijd aan de blaadjes te snuffelen. HIHI! Ondertussen was er zich een zatte-mensen-parade aan het voorbereiden: alle eerstejaars (caloiros) droegen carnavalpakskes (vooral pampers...) en blikken aan hun voeten (vandaar latada: komt van het woord 'lata' dat blik betekent)en het zuipen op straat was daar al volop gestart... Die parade is dus van uiterst belang voor die eerstejaars, ze worden volop vernederd om sterker te worden. En de ouderejaars geven continue bevelen en maken misbruik van hun macht. Zij zien er wel iets knapper uit: een maatpak met een cape (ook de vrouwen: zo een secretaresse-maatpak)..
Mama en ik zijn dan gevlucht uit dit oord van verderf, naar een oord van rust: de zee... We zijn een paar keer fout gereden omdat Janien (de naam die mama en Guido geeft aan de stem van GPS) verward is in steden... Dus mama en ik tegen elkaar op aan het stressen... Uiteindelijk net op tijd toegekomen om de zonsondergang te zien en mama nog een prachtig uitzicht te tonen. Efkens naar de prachtige lucht gekeken, een beetje gezonde lucht opgesnoven (zoals Andrewken van de zomer aan zee zei: wow er zit veel immodium in de lucht...HAHAHHAHAHA).
Daarna terug naar Coimbra en naar een ongezellige pizzeria...Daarna nog nen koffie gaan drinken en dan ist mamaken gaan slapen en ben ik op mijn kot wa gaan zitten...

woensdag 31 oktober: weer met mama in den unief gaan ontbijten. Ik heb daar even ruzie gehad met de vrouwen die daar werken, omdat ze ons teveel hadden aangerekend, maar doordat ik mij niet perfect kan uitdrukken in het Portugees, ging het ni om mijn uitleg te doen...Pfft!!! Ik was gefrustreerd! We zijn daarna vertrokken naar Luso en Buçaco...Luso is een kuuroord met een bron (ja, zoals Spa...). De weg naar daar was fantastisch!!! Pure natuur in de bergen, af en toe eens dorpjes, veel eucalyptusbomen, naast ons een kronkelende rivier...Een zalig zonnetje...Daar aangekomen zijn we naar Buçacopalace gaan kijken, dit is een soort van hotel-kasteel dat een beetje doet denken aan Gaudi's werken... Echt fantastisch. Het is een van de beste hotels van Portugal...Echt prachtig!!! Daarna zijn we naar 'cruz alta' gegaan, een soort van uitkijkpunt waar ge dus zelfs de zee kunt zien, dat 60 km verder ligt(of misschien nog veel verder, valt moeilijk in te schatten)... Ik heb er bijna geen woorden voor...Het enige geluid dat ge daar kon horen, was de wind en het ritselen van de bladeren... Ge kunt daar ook alle steden en dorpen zien die in een straal van 60 km liggen, dus ook Coimbra...Fantastisch... Pffft!!! Dan hebben we even een wandeling naar beneden gedaan, er zijn op die weg verscheidene kappelletjes, wat het geheel uiterst sprookjesachtig maakt... Daarna zijn we naar een soort van prachtig symmetrische waterval gaan kijken...Die bomen en die varens in dat bos zijn echt immens... En enorm veel eucalyptusbomen...Heerlijk!
Dan dezelfde weg terug. Ook zot hoe snel ge van pure natuur terug in Coimbra zijt... Geen verkaveling gelijk in België. Er is tenminste nog natuur hier... Dan zijn we een koffie gaan drinken in een bar, kijkende naar de zon die onderging... Erna gaan eten, want onze maagskens gromden. Naar dezelfde loungebar als de eerste keer, maar het eten was minder lekker, ik denk omdat ze voorbereidingen aan het treffen waren voor een Halloweenfeest... Met mama nog een koffietje gaan drinken, haar dan in de hostel 'afgezet' na nog een babbeltje te slaan... En dan ben ik nog uitgeweest naar een optreden, maar het was niet echt een leuke avond, ik voelde mij zeer claustrofobisch daar en ge geraakte iedereen direkt kwijt...Het was te vergelijken met een Belgisch festivalveld... Ben dan snel naar huis gegaan... Pfft ik was al een beetje triestig dat mama al weer bijna naar huis ging. Het was echt zo leuk met haar te praten, dat deed deugd, echt heel veel deugd, omdat het nog altijd beter is uw gevoelens af en toe eens te kunnen uitdrukken in uw eigen taal, en dan nog tegen een persoon dat ge heel graag ziet...
MAMA, NEN DIKKEN KUS VOOR U!!!!

Ik ga nu stoppen met mijn blog voor een dag...Of misschien schrijf ik vanavond het vervolg wel, ik beloof niets :o)
Ik moet nu namelijk naar de Portugese les...
Dikke zoen voor iedereen en tot binnenkort