januari

Dag lieve schatten allemaal!

Dit zal een van mijn laatste postjes zijn...
Ik heb zoals ik vorige post al zei, niet zo veel te vertellen over wat ik allemaal nog gedaan heb hier, want het was een vrij saaie maand.
Ik heb Andrew in de hele maand ook maar twee dagen gezien en zal hem pas op 4 maart terugzien... We zijn samen twee dagen naar Porto geweest.
Porto was heel leuk en gezellig, wel een beetje kort uiteraard.
En de hostel viel ook zwaar tegen, we hebben daar redelijk wat tegenslag gehad (zo zaten we 's morgens, toen we uit onze kamer wilden, opgesloten in de kamer en zijn ze ons pas komen 'redden' na een half uur of meer kloppen op de deur en stampen op de vloer...de kamer was ijskoud en er waren geen gordijnen in de kamer en er was ook vreselijk veel lawaai).
Ook even vermelden dat het hier al volop lente is, het is hier overdag 18 graden ('s avonds wel heel kou), de bomen zijn al volop aan het botten en ik heb zelfs een boom gezien met bloesems, en als ge het niet gelooft, ik heb er een foto van genomen (hihi).
Ook nog even vermelden dat ik vanaf vandaag al mijn punten van mijn examens heb: een 15 voor afrikaanse culturen, een 14 voor Portugees en een 13 voor Spaanse taalkunde! Geslaagd voor alle drie dus. Ik ben nu al geslaagd voor 8 vakken van het derde, dus volgend semester nog maar vier te gaan... En als ik voor die vier slaag in eerste zit, dan is mijn derde jaar officieel mijn beste ooit, omdat ik dan voor al mijn vakken (op 1 na) in eerste zit erdoor zou zijn... Eindelijk eens wat unief-geluk!

Voor de rest heeft deze maand er mij toe aangezet heel veel na te denken over het leven.
Ik ben al zeer veel uiterst verdrietig geweest maar ook uiterst blij: extreme tegengestelde gevoelens.
Ik heb het niet makkelijk met mezelf omdat ik het een en ander heb leren kennen van mezelf.
Zo alleen wonen en alleen u plan trekken in een ander land, zet wel aan tot dingen die ge van uzelf normaal niet verwacht.
Ik zat deze maand vaak alleen en verveelde mij zelfs soms wat. Ik had dus veel tijd om na te denken en te filosoferen over mijn leven en HET leven.
Zo in het buitenland zitten, is goed om naar uzelf te kijken in u normale situatie, u normale leven, net alsof ge naar uzelf kunt kijken in België vanuit een ander leven...
Ik weet het, deze dingen klinken allemaal maar vaag, maar concreter kan ik ze niet uitdrukken...
Ik ben een beetje bang voor de toekomst, voor de veranderingen die er gaan zijn als ik terug ben en ook, vooral, naar de veranderingen in mijzelf, hoe ik de dingen nu zal zien en voelen.
Ik vrees dat ik nog veel zal moeten nadenken over wat ik nu eigenlijk wil in mijn leven (ge kunt het een soort van kleine identiteitscrisis noemen die men heeft op schakelmomenten in het leven HAHA). Soms voel ik me zeer puberaal door al deze onduidelijke en onbekende gevoelens, net als die gevoelens wanneer ge pubert. Maar waarschijnlijk zal dit tijdelijk zijn en zal ik het nu een beetje op een overdreven manier bekijken. Het zal mij allemaal wel duidelijker worden.
Het is gewoon vreemd te beseffen dat ik niet meer dezelfde ben, maar vooral moeilijk te benoemen in welk opzicht ik de dingen anders bekijk. Ik zal dus niet plots een heel ander mens zijn in jullie ogen, maar voor mezelf misschien toch wel.
Ik waarschuw jullie dus al, dat ik waarschijnlijk een droevige, moeilijke periode zal doorgaan (die periode is nu al volop bezig, maar vrees dat die in België nog zal worden verdergezet...)
Ik zal uiteraard uiterst blij zijn jullie terug te zien, want ik begin België wel te missen. Ik zag onlangs een foto van Gent op internet en ik moest even slikken... Wat ik ook zal doen in mijn leven, Gent blijft en is toch mijn stad waar ik mijn hele leven naar zal terugkeren.
Ik mis mijn zondagen dat ik soms ga wandelen op de velden achter papie zijn huis, in een zwak lentezonnetje, kijkend naar de rondhuppelende konijntjes en haasjes (die de jagers dan doodschieten en aan papie schenken die er dan eten van maakt), luisterend naar de vogeltjes en het over en weer botsen van tennisballen...
Ik mis het gezellige praten met iedereen, want ik merk ook, dat mijn lieve, kleine familie uiterst belangrijk is voor mij en altijd een luisterend oor heeft voor mijn soms zeer pietluttige zever over mijn leven.
Ik mis het eten zelfs (hesperollen, turkse pizza, shoarmapitta, kastartspaghetti, nen goeien biefstuk), gewoon stomme kleine dagelijkse dingen. Deze maand is mijn nostalgie pas echt begonnen, eerder voelde ik die niet echt, maar nu, toch wel, waarschijnlijk omdat ik voel dat het einde van mijn erasmus nabij is.
Dit is een uiterst leerrijke periode geweest en ik wil iedereen bedanken die mij gesteund heeft om deze periode mee te kunnen maken.
Ik heb zooooveel prachtige dingen gezien, en zal er deze laatste maand uiteraard nog zien, ik heb enkele fantastische personen leren kennen, die me veel geleerd hebben zonder dat ze het zelf ooit zullen beseffen.
Ik heb ook beseft dat ik meer van mijn unieftijd moet genieten, want het laatste jaar, heb ik veel te veel gewerkt en gestudeerd en te weinig genoten van het studentenleven. Ik kon de stress niet van mij afleggen, en nu eindelijk wel, eindelijk...

Dit was eens een andere soort post, een soort van filosoferen over mijn leven. Ik moet mij voorbereiden op wat komen zal, en dat zal niet makkelijk worden, want ook in België zullen er dingen veranderd zijn... Maar het besef dat ik hier de (tot nu toe) leukste en leerrijkste periode van mijn leven heb gehad, geeft wel een troost, en ik hoop dit proces verder te kunnen zetten in België, met jullie...

Een heel dikke zoen aan iedereen en ik ben blij dat ik jullie volgende maand eindelijk eens een dikke pletknuffel en zoen zal kunnen geven!

Dag vrienden,
Ik maak een dezer dagen nog wel eens een blogpost. Ik heb deze maand gewoon echt niet veel te vertellen want het was examens...
zoen!

23 december tot en met vandaag 5 januari!

Uitleg foto's: de foto's in het midden zijn mijn vree goeie maten hier: João, Bernardo, Margaux, David en Renaat.. Dan bovenaan links zijn al de vrouwen van mijn kot met hun kerstcadeau in de hand. De foto links onderaan, en hiernaast is Peniche...



Halloooo lieve vrienden en familde!
Ik wens jullie een uiterst zalig jaar, met veel liefde, geluk en alles dat het hartje maar wensen kan. Jaja, clichéééé, maar toch, het zijn clichés vol vol vol waarheid!
Dit jaar zien we elkander eindelijk terug... Mijn vliegtuig is geboekt op 4 maart...

Ik zal jullie nu nog het een ander vertellen...

23 december: De trein naar mijn frientje genomen en 's avonds Mc Donald's gaan eten (jaja, ik weet het, niet gezond enzo...)

24 december: We zijn voor kerstavond naar het kot van twee Nederlandse vriendinnen van Andrew gegaan. Iedereen die er was had een schotel gemaakt. Er was massa's veel eten: hapjes, pompoensoep, veel te veel desserts... De anderen die er waren, waren Duitse mensen van de Nederlandse meisjes hun kot. Allemaal goede koks moet ik toegeven. De vooroordelen dat Nederlanders en Duitsers niet kunnen koken, klopt niet meer. Sehr gut! Het was heel gezellig, maar ja, uiteraard wel vreemd om kerstavond te vieren met mensen die ge nog nooit gezien hebt (meer dan de helft had ik nog nooit gezien...). Na ons volgestopt te hebben, hebben we een spelletje gespeeld: Mens, erger je niet/ Mensch ärger dich nicht... Fantastisch, maar wordt veel te snel saai omdat dit een spel gebaseerd is op geluk en ergernis. Niets voor mij dus, want ik heb echt geen geduld voor nutteloze spelletjes als dit... Het was wel fantastisch mooi weer buiten, de volle maan die de stad helemaal hulde in een zilver licht. Het was 13 graden ongeveer, zeer vreemd op kerst, maar ik vond het idyllisch en heerlijk! Ik heb een kleine ondervinding bij mezelf gedaan: ik haat sneeuw...Das koud en nat...Geef mij maar warme zon en niet-gladliggende oppervlakken... alhoewel de straten van Lissabon vrij glad zijn. hihi!

25 december: ZALIG KERSTFEEST!!! Vandaar mijn fantastische kleurencombinatie...Niets gedaan. Vooral geslapen, geleerd, tv gekeken, samen gekookt en da ist. Is ne keer iets anders als papie zijn lekker eten e. Die dag had ik liever bij mijn lieve familie geweest... Ik heb de gezelligheid en het heerlijk eten wel gemist!

26 december: Ok, ik was de kerstkleuren even beu. Groen en rood vloeken in mijn ogen... G********e, S**t
Vandaag zijn we samen gaan winkelen voor veel eten te kopen... En daarna is mijn schat gaan studeren thuis en ben ik gaan wandelen om van het heerlijk weer nog een beetje te genieten...mMMM deugd. Daarna ben ik naar de kapper geweest. Zo een vreselijk trendy ding. Maar die vertrouw ik meer dan andere...En effectief, het is zeer goed geknipt, niet te veel af en ze heeft gedaan wat ik wou...Super!

27 december: Ik alleen op schok door Lissabon. Het was weer fantastisch zonnig en warm weer en ik ben bijgevolg op een bankje in een parkje gaan zitten, waar er zeer veel oudere mensen net hetzelfde als ik aan het doen waren... Dan ben ik een beetje windowshopping gaan doen en daarna op mijn gemak een warme choco gaan drinken in mijn favoriete bar in Lisboa: 'les mauvais garçons' en daar een beetje gestudeerd. Daarna terug naar mijn vriendje en dan zijn we gaan eten. En 's avonds heb ik eindelijk de bekende eramsusfilm gezien "l'auberge espagnole". De max van ne film!

28 december: Ik wou dus een beetje de streek rond Lissabon verkennen en ben dus op deze dag met mijn rugzaksken vertrokken om Andrew te laten leren (hij heeft namelijk gisteren de vierde januari zijn eerste examen gehad en moest nog veel studeren..) Dus ik ben met de trein naar Fatima gegaan. Maar in Fatima toegekomen, kwam het er op neer dat de effectieve stad Fatima op een half uur rijden van dat station ligt. Dus ben ik met een taxi naar Tomar gegaan (dat is dichter), want ja bussen waren er daar dus ook niet...In Tomar heb ik een kasteel bezocht, zeer schoon. Daarna heb ik een bus genomen naar Peniche. Ik was daar vreselijk laat toegekomen omdat die bussen er dus langer over deden dan dat ik gehoopt had... Mijn indruk van afstand is volledig vertroebeld door in België te wonen. Als er nog 1 mens durft beweren dat Dendermonde en Gent ver van elkaar liggen, dan lach ik hun uit...(vriendelijk he) Alles lijkt zooo dicht bij elkaar in Portugal, maar als het erop neer komt vind ik alles ver, maar de Portugezen vinden het dicht... En wij moeten ook zeer blij zijn met ons openbaar vervoer, dat ons op veel mogelijke manieren naar een plaats brengen, want hier is da een miserie ze... Dus in Peniche toegekomen, naar de hostel daar, mij geïnstalleerd en dan gaan eten. Ik wou eens iets nieuws proberen. Ik heb everzwijn met kastanjes gegeten.. Ik voelde me redelijk oermens of asterix of zo. Het deed mij echt denken aan de jagende man en de plukkende vrouw... maar ik vond het heel lekker en zeer krachtige voeding die mij zeer veel energie gaf....Daarna in de hostel een beetje geleerd...

29 december: Op tijd opgestaan. Het weer was fantastisch...Niet normaal. Het was 16 graden en helemaal geen wind... Ik ben dus het stadje gaan verkennen, niet supermooi. Dan naar de haven, ook niet supermooi, maar dan heb ik een bus of drie genomen naar stranden, en daar dan beginnen wandelen. Peniche is een soort van schiereiland, dus zee aan alle kanten, en om die reden een geweldig surfoord. De stranden waren op zich typisch, met een zeer golfrijke zee. Maar aan de andere kant waren er rotsen, rotsen die afgesleten waren door de zee en de meest vreemde vormen gekregen hadden. ZO iets cool had ik nog nooit gezien. Dan waren er ook rotsen die zeer ronde vormen hadden door erosie en de kleur van de bodem was een combinatie van bordeau, oker en bruin waarop er sappige vetplanten groeiden. Dus deze laatste beschrijving is hetgene ge dus op mijn foto's ziet.
Na deze heerlijke wandeling een taxi moeten terugnemen want er waren uiteraard geen bussen meer binnen de volgende twee uur. Dan ben ik vertrokken met een...bus naar Obidos. Maar het was al bijna donker, dus veel heb ik er niet van kunnen zien. Het is een ommuurde middeleeuwse stad, de muur was volledig bekleed met lichtjes die de contouren van de kanteel-achtige vorm van de muur omringden. Er was verschrikkelijk veel volk: wat ik natuurlijk niet wist, is dat er een chocoladefestival in dit stadje aan de gang was. Dus zeer veel ouders met kinderen. Vreselijk druk, net Disneyland. Het stadje op zich was wel mooi, maar veeeeeel te toeristisch. Een beetje als Brugge... Ik vond de sfeer daar ook niet super. Maar ben daar dan toch op mijn gemak iets gaan drinken en daar nog een beetje rondgelopen en heb ik het duistere stadje in de duisternis verhuld, verkend... Dan de bus terug naar Peniche. Uiteraard mijn laatste bus naar Lisboa gemist, waardoor ik nog een nacht in Peniche moest blijven. Dus in Peniche pizza gaan eten en dan wat in de hostel vertoefd en zeer vroeg gaan slapen.

30 december: vroeg op om nog even naar de kade te gaan. Daar twee uur in de zon zitten leren... Dan naar de vissers gekeken en ongelooflijk beginnen filosoferen over de dingen des levens en over Portugal...Ge moogt zeggen wat ge wilt, maar ik weet dat de Portugezen en Spanjaarden dikke chancards zijn met hun prachtige landen. Ze hebben de mooiste plekjes uitgekozen... Ze waren niet lief met velen in de geschiedenis, maar oooooo ze hadden smaak... Ze hebben de mooiste talen, de mooiste mensen, de mooiste natuur in Europa! Jaja, ik word hier nog poëet... Of ik word zeevaardster...Of visser. Of ... Hmmm als ik oud ben, kom ik hier wonen. Een land met zoooooveel zee, dat is toch geweldig, dat is fantastisch! Er zijn hier echt nog zo wilde stukken natuur... WAAAUW!!! De zee, ik hou van de zee... De zee is indrukwekkend en laat een mens nadenken over het leven. De kracht die de zee uitstraalt... Toen ik daar gisteren zo zat te zitten op mijn rots, was er niemand in mijn omgeving en er was geen mens of huis of niets op het strand, niemand op die rotsen, gewoon ik en het geruis van de zee. EN DAT KAN NIET IN BELGIË, waar is onze stilte??????????????
Na daar zo lang te staan filosoferen, ben ik naar het busstation gestapt. Maar de bus was een uur te laat. Maar dat was niet erg omdat het zo warm was en ik dus nog een uur langer van de zon kon genieten, in mijn t-shirt!!!!!
De bus reed langs binnenwegen...WAAAUW!!!
In Lisboa terug naar het schatje, lang gepraat en dan beide geleerd!

31 december: Den laatsten dag vant jaar! Ik ben in de zon een beetje in het stad gaan rondlopen om naar de winkels en de mensen te kijken. Daarna ben ik beginnen koken, want iedereen moest een schotel meebrengen voor dit feestje. Na twee uur koken, zijn we naar Daniel, een Zweed, getrokken. De twee Nederlandse meisjes, twee Duitse meisjes, en twee Fransen waren er ook. Gegeten en gedronken. Veel gepraat. Om twaalf uur champagne op het terras (hij heeft een fantastisch kot dat uitkijkt op Lisboa, dus: vuurwerk kijken!) Er is dan een massaal grote groep binnengestuikt daar op zijn kot, allemaal Duitsers en Finnen enzo...
De hele nacht met het Franse meisje gepraat (jaaah in het Frans) en ook met de Finnen (neeeen niet in het Fins, wel in het Spaans!) en voor de rest, om vijf uur lagen we al in ons bed! Twas heel plezant, maar toch... Er ontbraken Romaanse volkeren voor mij...Het was een iets te blonde bedoening naar mijn goesting! :o) Maar het was wel leuk!!!

1 januari tweeduizendenacht: lang geslapen, dan mijn rugzak gepakt omdat ik Andrewken moest laten studeren en naar Coimbra vertrokken.... Gecomputerd en geleerd.

2 de janeiro: eten gaan kopen want mijn eten was allemaal op en dan gekookt. Mijne was gedaan en geleerd en 's avonds ene gaan drinken met João.

3 de enero: dood in mijn bed... Zeer moe en brollerig (de maandelijkse vrouwen-dingen)... blokkende...

4 januaaariiiii: brrrrrr, ziek. Het is namelijk al vanaf 1 januari Belgisch weer: wind, zon, regen, regen, regen, regen (motregen) BWEIK! De winter is hier begonnen zie. Studerende. Zucht, das saai... En 's avonds een uurtje ene gaan drinken met Renaat, Nusa en Tina...

5 januari: in de hostel gewerkt en daar gestudeerd en straks ook studeren zie...

Mijn lieve vrienden, ik heb er eens nen fantastischen kleurboek van gemaakt zie! Hopelijk zijn jullie niet te misselijk nu! HIHI!!!
Dikke zoenen en bedankt voor de telefoontjes en de smsjes van iedereen! Kzien under geire en allemaal succes met de dingen die jullie doen en de studenten met de examens natuurlijk!!!!

Binnen 59 dagen ben ik terug....
zoemzoenzoemzoenzoemzoen