Kotenjacht en CHAOS

Dag zoetjes,
Eerst en vooral: Bruintje proficiat da ge uw diploma hebt, vier dat maar supergoed (uitroepteken)

Bedankt voor al die schatten die aan mij denken en 'Nathalies avonturen in Coimbra' meelezen
Duseuh waar zat ik: ahja, ik was op zoek naar een kot: eergisteren beginnen zoeken vol goede moed, denkende dat elk kot iets of wa moest meevallen, MAAR NEEEN.
Eerst moest ik een hele lijst afbellen, maar de meeste koten waren al vol. Na 20 euro op te bellen, vond ik toch 3 koten...
Het eerste waar ik naartoe ging was mooi gelegen, oud herenhuis, MAAR probleem was, dat de huisbaas daar naast woonde en die was superstreng... Toen zag ik de kamer: supermuffig, en alles was onafgewerkt, de wc stond er maar half, de douche beschimmeld.. Alee ja, dan afspraak met het volgende... Da was in een ongelooflijk vervallen gebouw, en vanbinnen zag het er al even erg uit... Aangekoekt eten op het fornuis enzo... Ik had nog een klein beetje moed over, dus op naar het volgende: dat was okee, met dubbel bed en de prijs was ook ok, MAAR die kamer was zooooo griezelig donker, de sfeer was al even duister (even later ontdekte ik daarenboven dat mijn eventuele kamerbuur een Spaanse gothic was...) en daarbovenop: ge moest u kleren wassen op de goede oude manier: op een wasbord... een middeleeuwse sfeer dus. Jiehaaa mijn moed was op. Bijgevolg werd ik gisterenmorgen al wenend wakker, dat heeft zeker drie uur geduurd, dat wenen, en mijn kamergenote (een Australische die vier maand aant rondtrekken is door Europa) heeft mij getroost, ze heeft zelfs een bos bloemen gekocht voor mij en die mooi op mijn bed gelegd toen ik even weg was naar de universiteit. Superlief dus (ik dacht wel even dat ik een geheime aanbidder had, hihi).

Ben dus verder op kotenjacht gegaan: weer tien euro opgebeld: niets, ofwel kennen ze geen Engels (zelfs geen Spaans) en leggen ze gewoon grofweg de telefoon op ofwel hebben ze geen kamers meer... Plots zag ik een studentenwoonst, ben er binnengestapt en heb gevraagd of ze nog een kamer hadden, en ja, dat hadden ze: een kamer in de kelder, zonder ramen aan 150 euro... Ik zou me net iets teveel in een dutroux-achtige situatie voelen vrees ik.
Gelukkig vond ik tien minuten later een ander studentenhuis: dat was super, alles meeeeegaaaagoe, behalve 1 negatief ding: er wonen enkel meisjes, zestien meisjes.
Maar het is gewoon het perfecte kot, dus als ik in de loop van volgende dagen niets beters vind,...

Een ander fantastisch verhaal:de unief:
Ben al duizend keer naar de unief geweest om mijn Portugese coordinator te zoeken (zonder hem weet ik niet eens welke vakken ik kan en mag doen). Diene mens is nooit aanwezig en hij zal pas woensdag (misschien) aanwezig zijn... CHAOS. Dus nog een week langer wachten om alle administratieve rompslomp hier te doen... AAAARRRGGGHHHH


Ik sta dus nog steeds nergens :-)

Deze morgen een vreselijke heimwee-bui gehad...

Vandaag hele dag lui geweest, even rust nodig.

Het was vandaag het raarste weer ooit: snikheet, massa's zon en plots: regendruppels, maar de zon bleef schijnen, en gieten dat het deed...En het blijft snikheet, ondanks de wolken en de regen. Dus zonnen en douchen tegelijk, mooi meegenomen :-D

Voor de rest: in the hostel where I live heb ik een Braziliaanse Limburger leren kennen die in Nice woont... Ja echt, die spreekt zoooot veel talen...Maar is Limburgs eigenlijk wel een taal? hehehehehe

OOH ja, nog iets: Ik begin alle talen door elkaar te spreken: dus verwarring alom...
Zo was ik gisteren Engels aan het spreken en plots begon ik in het Nederlands mijn uitleg te vervolledigen en dat heeft zo enkele minuten geduurd, voor ik door had dat ik niet meer in het Engels bezig was... Of dan spreek ik Spaans met Duitse woorden in...

EEN HEEL DIKKE KUS VOOR MIJN GELIEFDE FAMILIE EN VRIENDEN