Foto's op mijn space

Voor de mensen die geïnteresseerd zijn in foto's van mijn belevenissen (ook van de afgelopen 2 jaar) ga naar mijn space: http://nathaliekeke.spaces.live.com

Erasmusparty, weekendje Lissabon en eerste dag les

Haai! (op de foto Renaat en Tina)

Op donderdag was er dus de erasmusdinner. Ik moet zeggen: het eten viel echt nog mee, ondanks het feit dat het voor een man of 50 was... Er waren vooral veel Spanjaarden en Brazilianen, die veel lawaai maakten. Ook nog iemand uit Vlaanderen, een sympathiek tettergat :)

Erna was er de erasmusparty... Ge kunt u niet voorstellen hoeveel volk er daar was, van alle soorten en kleuren (letterlijk), uiteraard ook heel vaak Portugezen, die daar gewoon waren om buitenlandse vrouwkens te strikken... In het begin was het vreselijk rustig en iedereen stond daar buiten wortel te schieten. Ik ben dus langs het raam naar binnen gekomen, ja ge leest het goed, langs het raam. Renaat en een vijf-meter-brede Spanjaard (die L.O. studeert) zaten uit het raam naar ons te roepen en ze gaven hun hand aan, maar uiteraard om te lachen...Maar ik maakte een Tia-Hellebaut-sprong in de lucht en hup: ze pakten elk een hand en trokken mij naar boven. Een heel grappig feit, want als we het aan mensen vertelden die het niet gezien hadden, geloofden ze het zelfs niet. Het was uiteraard een staaltje van teamwork, want had één van de twee mijn hand niet goed vastgehad...
De party zelf was vrij vreemd: als ge binnenkwam, kreeg ge een soort van consumptiekaart, neen niet met gratis drank, maar elk drankje dat ge consumeert, wordt daar op geschreven. Als ge de fuif wilt verlaten, moet ge eerst u drankjes gaan betalen aan de kassa, ze drukken dan een stempel op die kaart en dan pas moogt ge naar huis...Als ge de kaart verliest tijdens het feesten, moet ge 100 euro boete betalen..En er is ook een minimumconsumptie van 3 euro...Fijn! Ik ben gelukkig elegant omgesprongen met de kaart, want ik ken mezelf...
De muziek was afschuwelijk, echt de typische latinobullshit...Maar de sfeer was wel super.
Dan ben ik met João (de man van de hostel, een beetje mijn peter hier) nog naar een soort van discotheek geweest waar er vooral Portugezen zitten...Eindelijk goede muziek, ik verschiet er soms van welke muziek ze hier allemaal kennen...

Trouwens, de Portugese bende van de hostel zijn fan van DEUS, en staan op de foto met Tom Barman, dronken en feestende in Lissabon... Als het eens slecht weer wordt hier, dan ga ik naar Anyway the wind blows met Portugese ondertiteling kijken.

De vrijdag voelde ik me uiteraard uiterst moe, want ik was tot 7 uur uitgeweest, heb de zon zien opkomen... Van twee tot acht in de hostel gewerkt en 's avonds met de Sloveense Tina een slaatje gaan eten (we wilden eens gezond doen, maar we hebben dat dan ook verprutst achteraf door een pannekoek met ijs en slagroom te eten).
Dan wilden we weer uitgaan, maar dat was een pure mislukking: er was een erasmusparty in het huis van andere erasmusstudenten. Verder ga ik er niets over zeggen, zooo saai was het :)
Daarna zijn we naar de English bar gegaan (waar de dag ervoor de Erasmusparty was), maar het probleem was dat dit café op normale dagen een oudepetencafé is. VRESELIJK. We zijn daar dan ook snel vertrokken omdat die oude peten eigenlijk zielige, eenzame alcoholiekers zijn, die dringend eens van de grond moeten gaan...

Erna ben ik nog uitgeweest met João en zijn vriendenbende. Er waren enkel Portugezen, maar gelukkig is feesten universeel en hebt ge daar geen woorden voor nodig... Alhoewel: er was toch een Portugese (vreselijk lelijke) kerel die me een roos wilde geven, maar ik zei hem dak geen Portugees verstond, maar eigenlijk had ik hem wel verstaan: hij zei dat ik even mooi was als die roos en blabla, slijmslijm. Jakkes, irritante mannen!!!

De zaterdag ben ik dan naar Lissabon getrokken, twee uur op de trein en dan liefken zien!!!
Zo een blij wederziens!!!!We zijn dan zijn kot gaan bezoeken: hij heeft werkelijk enorm zijn best gedaan om een vreselijke kamer een beetje kleur en warmte te geven, en dat is hem dan ook goed gelukt. Het is wel een schande wat ze betalen voor die kamer (in vergelijking met Coimbra toch). Nu ja, het is een grootstad e... We zijn dan tapa's gaan eten in een Spaans restaurant met twee enorme schermen waar ze continue voetbal op tonen... Dus ja, als ik iets zei was er dus vrij vaak aandachtsverlies bij Andrew :)

Op zondag zijn we naar de zee geweest: het weer is daar dus veel warmer dan in Coimbra, het is een heel ander soort warmte, veel gevaarlijker om een rood in plaats van bruin velleken te kweken. Het heeft wel immens veel deugd gedaan, zo een ganse dag lekker lui niets doen, samen met mijn liefken en zijn erasmusvriendjes. Toffe mensen wel! Ik denk dat ik meer naar daar ga gaan dan hij naar hier, want hier is er in het weekend namelijk niets te doen, ik hoorde van mijn erasmusvriendjes dat het hier op zaterdag leeg en verlaten was, enkel de erasmussers en de inheemse bevolking schoten nog over, en dat zijn er niet veel. En in Lissabon bruist de stad in het weekend!

Op maandag moest ik afscheid nemen, SNIF, wéér twee weken wachten...
Gisteren (maandag dus) 's avonds in de hostel gezeten met Tina en andere Sloveense vrouwen en weer vroeg gaan slapen... Mijn lichaam is al dat feesten nog niet gewoon precies, maar ja ik heb genoeg tijd om te trainen! hihi!!! Schockeer ik jullie nu??? Moeha!

Vandaag heb ik mijn vakken in orde gebracht. Ik mag er hier maar vier doen, omdat professor Roegiest wil dat ik zijn tweede- semester- vak ik Gent doe, spijtig, want Roegiest moet ge proberen ten allen tijde te vermijden...

Heb net mijn eerste les gehad... Rampzalig, ik versta niets van haar Portugees... ze heeft ook de meest irritante stem ooit: een hoge piepstem en als ze spreekt, spreekt ze met haar lippen extreem getuit... Gelukkig zijn er enkele Britse meisjes die dit vak ook volgen en zij konden me uitleggen dat we massa's taken moeten maken voor dit vak... Joepie, ik kan straks al beginnen...

Ik heb trouwens net met een klasgenote vanuit Gent gepraat en naar het schijnt geven ze bij de feedback van het examen taalkunde (van Roegiest) mijn examen als voorbeeld van een goed examen. Zo wisten enkele mensen al hoeveel ik had, voordat ik het zelf al wist...Fantastisch!

Voor de rest: het blijft hier mooi weer en de overige vrouwen die het kot hier gaan bewonen zijn net toegekomen. Ik begin me stillekes aan aan te passen aan de stomme regeltjes...Ik moet wel e...

Um beijo para tudos

Nathalie

4 dagen later

Dag mijn zoetekens!

Eerst even stoefen: IK HEB EEN 15/20 VOOR HET EXAMEN TAALKUNDE VAN ROEGIEST, en het ironische is dat het mijn beste punt is van mijn hele tweede jaar. Moeha! Maar ik ben uiteraard overgelukkig! Merci papa om het mij zo snel mede te delen!

Ondertussen heb ik dus gewoon dat kot genomen met al die vrouwen in. Heb er gisteren al zes van de 12 leren kennen: een Braziliaanse die rechten studeert, een heel lief kind, Fatima die nu stage loopt in advokatenbureau: zij is zo een beetje de moeder en woont al sinds eeuwen in dat kot, zij en de andere voorgangers hebben dus alle regels opgesteld, dan een Portugese die burgerlijk ingenieur doet, en dan nog een braaf, bleek Portugees studentje die hele dag tv kijkt, een Duitse die hier enkel is om haar thesis te schrijven in het Duits, ze woont al een jaar op haar kamer omdat ze geen les heeft en de hele tijd zit te schrijven, en dan hebben we Monica, zo zot als een achterdeur (smoort continu weed)...
De regels zijn vrij belachelijk ook: ok, iedereen heeft zijn eigen eten en kruiden en zout en peper en olie --> redelijk normaal. Maar dan: iedereen heeft zijn eigen afwaszeep en spons en keukenhanddoek, zijn eigen vuilzakken,... Ge moet u dus voorstellen dat die keuken volligt met sponzen en zeep, en iedereen weet dat alle sponzen er identiek uitzien, de zeep kan toch variëren: er bestaat dus groene, gele en blauwe en er bestaan zeker drie merken, HAHAHAHA
Nu ja, ik heb nog geluk: de huisbazin heeft bestek en eetgerief voor mij gekocht, vorig jaar moest iedereen zijn eigen glazen enzo kopen(nu begrijp ik waarom ik tien euro meer betaal dan de rest van mijn kot).. ZUCHT
En omdat al die vrouwen daar zo braaf zijn, kunnen ze er niet tegen dat er mannen over de vloer komen. Zal dus een andere oplossing moeten zoeken voor mijn lieve geliefde... Zo'n oplossing heb ik al, waarover meer later. :o)

Gisteren ben ik naar de winkel geweest om dingen te kopen die mijn kamer wat gezelliger zullen moeten maken (kaarsjes enzo) en een deken, een kussen en lakens. Maar ik heb een te dun deken gekocht, had van de nacht zelfs al koud... Maar overdag is dat hier dus snikheet: gisteren liep ik met mijn immense zak vol kamer-inricht-gerief door een hitte van 28 gr, de hele tijd bergop, jiehaaa!
Maar mij hoort ge niet klagen hoor, heb eindelijk eens zomer...

Ik heb ook eindelijk mijn coördinator-professor gevonden: sympathieke mens en die proffen gaan hier veel persoonlijker om met studenten. Hij vroeg mij hoe het nu zat met de ruzies tussen Wallonië en Vlaanderen...
Ik heb dus een paar vakken dat ik wil doen, die moet ik nu voorstellen aan mijn geliefde professor Roegiest en als hij groen licht geeft, dan ga ik naar de lessen.

Het komische hier in Portugal: de eerste schoolweek was deze week, maar als ge naar een les ging, was er altijd maar een man of drie, het is hier dus niet de gewoonte dat ge naar de les gaat de eerste week, alleen al om het feit dat veel proffen zelfs niet afkomen... Het zuiden is echt fantastisch: uitstellen, luiheid en chaos ( het typische mañana, mañana of amanhã, amanhã in de latinolanden). Misschien word ik ook meer relaxter, stel u voor...HAHA!
Maar ik kan er wel mee leven dat die lessen nog niet echt bezig zijn want dat wil zeggen: een week meer vakantie!!! Ik volg nu wel een intensieve cursus Portugees tot oktober. Maar ik volg enkel de communicatie- en schrijflessen, omdat ik de grammatica volop zelf aan het studeren ben. Gelukkig zijn de regels voor de werkwoorden bijna identiek aan het Spaans, jippie!

Ondertussen heb ik dus al enkele mensen leren kennen: zondag met een hele bende naar Figueiras da foz geweest, het strand dus. Maar die namiddag is ongelooflijk tegengevallen, die mensen lagen mij echt niet (het waren vooral Italiaanse en Duitse meisjes, en van die nationaliteiten heb ik de mannen net iets liever :o) ). Gelukkig was Renaat mee (de Franse Braziliaan-Limburger), das zo wa mijne maat hier, en met hem kunt ge tenminste nog een deftig gesprek hebben zonder dat ge u na tien minuten ongemakkelijk voelt omdat ge niet meer weet wat te zeggen.

Ik zit dus vaak in het hostel waar ik verbleef, waarom: wel Renaat woont hier nog, en João(Joeaaoeng uitesproken), den baas van het hostel is ne supertoffe gast, ik mag de tuin van het hostel gebruiken om te bruinen en afkomen als ik zot word op mijn kot, mijn kot is gewoon schuinsover... En, ik ga hier ook werken. Ze zijn dus met vier jonge werkende mensen en die kunnen niet altijd 24/24 aanwezig zijn, dus heeft João aan mij en Renaat gevraagd af en toe hier op te passen. Tis niet dak veel verdien(1 euro per uur), maar ik voel mij hier wel meer thuis dan op mijn kot... Ik moet hier ook niet echt veel doen, gewoon hier zijn en als er iemand komt, die ontvangen en alles tonen.
En er is hier een prachtige kamer met dubbelbed, waar ik dus met Andrew ga slapen als hij afkomt... João schrijft gewoon mijn uren op en daarmee betaal ik de kamer dan.
Toen hij de uitleg deed over hoe hier alles werkt, was er nog een ander meisje bij, Tina, een Sloveense: een ongelooflijk toffe, voelde mij direkt goed bij haar. Geen stilvallende gesprekken, echt de max! Ook nog twee andere Sloveense meisjes leren kennen gisteren: echt supertoffe mensen. Gisteren op schok dus met Portugezen(vriendengroep van João), Sloveense vrouwen, Renaat en ik.

Vandaag trouwens mijn eerste 'werkdag' in het hostel.

Vanavond eerste erasmusdinner en -party...

Hetgeen wel typisch is is de eeuwig herhalende vraag: where are you from ( ik laat hen altijd raden en ze raden altijd verkeerd: Argentinië, Venezuela, Spanje, Italië, Brazilië en Frankrijk zitten er bijna altijd tussen...HAHA mijn taalkennis en de zon hier heeft al zijn werk gedaan...)
Nu spreek ik ook al veel Frans, omdat vele Portugezen wel nog deftig Frans spreken...
En het Portugees begint al net iets verstaanbaarder te klinken... Volgende maand moet ik het (van mezelf) kunnen!! Straks lekker int zonnetje in de hosteltuin beetje studeren.

Het begint hier stillekens aan dus een beetje leuk te worden en de vitamine D van de zon doet ook wel zijn werk. Maar dat neemt niet weg dat ik jullie allemaal mis. Maar ik mis wel het weer niet: och arme jullie :-D

Geen tennisroddels of zo?

Of speciaal nieuws? Dingen die ik moet weten? Hihi, nieuwsgierig Aagje dat ik ben!!

Grote, dikke kussen, veel knuffels en veel zonnige liefde voor jullie!!!

Ps, Papie, gaat gij ook eens iets schrijven alstublieft? Want ik mis onze vrijdagavond en zaterdagmiddagbabbel ze!

Hoe gaat het met ons Helenatje? Ik heb deze nacht over haar gedroomd dat ze al woordjes kon zeggen :-)

Até logo!!!

yours faithfully,

Nathaaaalie, Naaaathalie, Nathalieieieie, Nathaaaliaa (de manieren hoe men mijn naam in een erasjmusj-stad uitspreekt)

Kotenjacht en CHAOS

Dag zoetjes,
Eerst en vooral: Bruintje proficiat da ge uw diploma hebt, vier dat maar supergoed (uitroepteken)

Bedankt voor al die schatten die aan mij denken en 'Nathalies avonturen in Coimbra' meelezen
Duseuh waar zat ik: ahja, ik was op zoek naar een kot: eergisteren beginnen zoeken vol goede moed, denkende dat elk kot iets of wa moest meevallen, MAAR NEEEN.
Eerst moest ik een hele lijst afbellen, maar de meeste koten waren al vol. Na 20 euro op te bellen, vond ik toch 3 koten...
Het eerste waar ik naartoe ging was mooi gelegen, oud herenhuis, MAAR probleem was, dat de huisbaas daar naast woonde en die was superstreng... Toen zag ik de kamer: supermuffig, en alles was onafgewerkt, de wc stond er maar half, de douche beschimmeld.. Alee ja, dan afspraak met het volgende... Da was in een ongelooflijk vervallen gebouw, en vanbinnen zag het er al even erg uit... Aangekoekt eten op het fornuis enzo... Ik had nog een klein beetje moed over, dus op naar het volgende: dat was okee, met dubbel bed en de prijs was ook ok, MAAR die kamer was zooooo griezelig donker, de sfeer was al even duister (even later ontdekte ik daarenboven dat mijn eventuele kamerbuur een Spaanse gothic was...) en daarbovenop: ge moest u kleren wassen op de goede oude manier: op een wasbord... een middeleeuwse sfeer dus. Jiehaaa mijn moed was op. Bijgevolg werd ik gisterenmorgen al wenend wakker, dat heeft zeker drie uur geduurd, dat wenen, en mijn kamergenote (een Australische die vier maand aant rondtrekken is door Europa) heeft mij getroost, ze heeft zelfs een bos bloemen gekocht voor mij en die mooi op mijn bed gelegd toen ik even weg was naar de universiteit. Superlief dus (ik dacht wel even dat ik een geheime aanbidder had, hihi).

Ben dus verder op kotenjacht gegaan: weer tien euro opgebeld: niets, ofwel kennen ze geen Engels (zelfs geen Spaans) en leggen ze gewoon grofweg de telefoon op ofwel hebben ze geen kamers meer... Plots zag ik een studentenwoonst, ben er binnengestapt en heb gevraagd of ze nog een kamer hadden, en ja, dat hadden ze: een kamer in de kelder, zonder ramen aan 150 euro... Ik zou me net iets teveel in een dutroux-achtige situatie voelen vrees ik.
Gelukkig vond ik tien minuten later een ander studentenhuis: dat was super, alles meeeeegaaaagoe, behalve 1 negatief ding: er wonen enkel meisjes, zestien meisjes.
Maar het is gewoon het perfecte kot, dus als ik in de loop van volgende dagen niets beters vind,...

Een ander fantastisch verhaal:de unief:
Ben al duizend keer naar de unief geweest om mijn Portugese coordinator te zoeken (zonder hem weet ik niet eens welke vakken ik kan en mag doen). Diene mens is nooit aanwezig en hij zal pas woensdag (misschien) aanwezig zijn... CHAOS. Dus nog een week langer wachten om alle administratieve rompslomp hier te doen... AAAARRRGGGHHHH


Ik sta dus nog steeds nergens :-)

Deze morgen een vreselijke heimwee-bui gehad...

Vandaag hele dag lui geweest, even rust nodig.

Het was vandaag het raarste weer ooit: snikheet, massa's zon en plots: regendruppels, maar de zon bleef schijnen, en gieten dat het deed...En het blijft snikheet, ondanks de wolken en de regen. Dus zonnen en douchen tegelijk, mooi meegenomen :-D

Voor de rest: in the hostel where I live heb ik een Braziliaanse Limburger leren kennen die in Nice woont... Ja echt, die spreekt zoooot veel talen...Maar is Limburgs eigenlijk wel een taal? hehehehehe

OOH ja, nog iets: Ik begin alle talen door elkaar te spreken: dus verwarring alom...
Zo was ik gisteren Engels aan het spreken en plots begon ik in het Nederlands mijn uitleg te vervolledigen en dat heeft zo enkele minuten geduurd, voor ik door had dat ik niet meer in het Engels bezig was... Of dan spreek ik Spaans met Duitse woorden in...

EEN HEEL DIKKE KUS VOOR MIJN GELIEFDE FAMILIE EN VRIENDEN

Dag 1 in Coimbra

Gisteren toegekomen in Lissabon, lekker warm weertje, werd er op slag gelukkig van... De stad is wel ni echt mijn ding, te groot, te onpersoonlijk. Maar da is natuurlijk maar een eerste blik.
Vanmorgem afscheid genomen vant schatje. Tdeed pijn, daar waren weer druppeltjes. Maar gelukkig zit hij ni zo ver.
Dan treintje naar Coimbra, opeens viel de trein stil, airco viel uit en er werd een half uur geboord en geklopt...slik
In Coimbra, eindelijk verlost van de hitte van het openbaar vervoer en van extreem luid sprekende Portugese opa's, moest ik op zoek naar de jeugdherberg. Heb de plaats moeten vragen aan de inheemse bevolking, want, goed voorbereid als ik was, had ik geen kaart afgedrukt. Vriendelijk madammeken legt het mij uit, half int Portugees, half int Spaans, raadde me aan een bus te nemen omdat ik 25kg moest sleuren op een enorme berg. Ik koppig als ik ben deed dat te voet. handen kapot, rug ook. Ik kwam daar zwetend als een paard toe, bleek het de verkeerde jeugdherberg te zijn... Gelukkig was ze wel zo vriendelijk het adres van haar concurrent uit te leggen.. Na een half uur bergaf wandelen (ja inderdaad ge leest het goed, voor niets een half uur bergop lopen afzien), aangekomen bij het juiste adres, niet echtjeugdherberg eerder een tof hostelleken, uitgebaat door ne jonge gast die rechten gestudeerd heeft, heeeeel gezellig, huiselijk en persoonlijk. Veel hulp gekregen van die gast over Coimbra.

Verkenning door de stad was zalig. ge kunt u ni voorstellen hoe mooi het hier is...Ben mijnen unief eens gaan spotten en mijn mond viel open...PRACHTIG (uitroepteken)

Trouwens, bedankt al iedereen voor de reacties op mijn blog (ik wil uitroeptekens plaatsen maar ze kennen da precies ni op Portugese qwerty-toetsenborden)

Pfft de Portugese taal klinkt raar en is moeilijk uit te spreken...

Morgen op zoek naar koten...

Zoentjes aan iedereen die dit leest en de anderen hebben ongelijk :o)

Dag voor vertrek

Zucht!
Vandaag mijn valies klaar... Bijna van iedereen afscheid genomen. Afscheid nemen valt eigenlijk enorm tegen. Was even vergeten hoe pijnlijk dat dat was. Maar ja, dan hoort ge iedereen zeggen: dat gaat over, blabla.. Maar ja anderen durven dan te beweren dat een mens van seconde tot seconde moet leven. En nú ben ik verdrietig...
Oh ja, ik wil iedereen ook bedanken van HTB voor de cadeaus, echt suuuuperlief van iedereen!!! Ik zal de hele HTBsfeer wel missen (jaja zelfs het werken op vrijdag zal ik missen!).
En mijn lieve familie ga ik ook heel hard missen... Zo geweend da ik heb (jaja, ik weet het al, dat gaat over, maar ik ben nu eenmaal een gevoelig zieltje).

Nu ja, ik vond dat ik toch al eens iets moest schrijven, want anders kijken mensen naar een lege blog, en das in feite niet echt interessant...