maandag 28 maart 2011

'Qué Diosito le bendiga'

Beste schatten van mij,

Na lang te moeten wachten, terug een verhaaltje!


15 t.e.m 17 maart: Weinig speciale gebeurtenissen. Heb mijn haar geverfd, de verf er te lang laten opliggen en bijgevolg pikzwart haar (snif, kvind het echt niet mooi).



Donderdag 17 maart: In de namiddag vertrokken naar Semuc Champey. Negen uur op de bus. We kwamen om 23 uur toe in de gietende regen.


Onze ‘kamer’ was een hut met een dak uit palmbladeren. Veel muggen, kevers en andere vieze beesten liepen er rond. Maar gelukkig was ik zo moe, dat mijn ogen direct toevielen.


Op de bus zagen we het landschap zo veranderen: van vulkanisch naar stedelijk (Guatemala City herbergt twee miljoen mensen). Daar zagen we sloppenwijken ‘gebouwd’ op storten. Hoe konden we dat weten? Door de geur en door de gieren die er rondcirkelden. Echt favela’s zoals ge ze ziet in de films. Na de stad, een iets meer dor landschap en verder een tropisch landschap: veel wolken, vochtige lucht, mooie planten…



Vrijdag 18 maart: Opgestaan zonder vieze beesten-beten (oef). De hut uit en het meest prachtige landschap verscheen voor mijn ogen: palmbomen, rivier, heuvels. Prachtig!




De eerste uitstap kon beginnen!!! We moesten een kamionet in (rechtstaand). Heerlijk was dat! Maar wel moeilijk om uw evenwicht te houden op zo’n vreselijke baan. Echt het gevoel van 'met de jeep dooooor het oerwoud,...' Dé mooiste uitzichten gezien!!!




We kwamen dan toe aan die prachtige rivier… We deden ons zwemgerief aan. Het eerste dat we mochten doen, was ons op een schommel zetten, en er dan afspringen recht de rivier in. Zalig hoog, leuk gevoel!!!



Erna was het een grottenbezoek: grotten en vanbinnen watervallen (dus canyoning in grotten). We kregen een kaars en gingen de grot binnen: waaauw prachtig! In een waterval naar boven klimmen, zwemmen met kaars in de hand, botsen tegen scherpe stenen onder water, stalagmieten en stalagtieten van meters groot, een kleine opening door (aaaaaaa, da vond ik het minst), natuurlijke water-glijbanen…
Waauw, leuk, maar koud!


Erna een kleine maar zalige tocht op de rivier op een rubberen band :D
Na de picnic, een wandeltocht naar een uitkijkpunt. Mannekes, da was zalig. Het geluid van brulapen, gesis, gefladder,…





Het zicht was ADEMBENEMEND. Amai, Guatemala herbergt de meest fantastische zichten. WAAAAUW (zou Eddy Wally zeggen). Ik leg verder wel uit wat jullie precies zien op de foto!
Een zalig rupske tegengekomen…


Toen we beneden aankwamen, konden we onze voeten in het water zetten en eventueel ook zwemmen in die waterval-poelen.


Maar ’t zotste was toch de waterval! Die gaat onder de stenen door en eindigt een paar tientallen meters. Het water waar we in zwemmen, komt van andere kleinere watervallen. Dus er loopt water onder de bodem van die poelen. Ongelooflijk!!!





Visjes!!!

De foto legt uit hoe dit werkt!


De mooiste vlinders van mijn leven gezien: koningsblauw met geel-oranje ter grootte van mijn hand. Op de foto een gekleurde vlek, maar zo kunnen jullie de kleuren zien. :p


Ongelooflijk!!! Ik heb geen woorden voor de kracht en de schoonheid van de natuur te beschrijven…


’S avonds met zijn allen gezelschapsspellen gespeeld (heb jungle-speed (passend) en rummikub leren spelen). Erna zot lekker gegeten. Voor vijf euro eten à volonté. Ik denk dat dit het beste eten was dat ik tot nu toe gegeten heb in Guatemala!


Zaterdag 19 maart: Lekker uitgeslapen. Erna een deathride-tour gaan doen!


Wat hier opvalt, is dat vele mensen niet zo goed Spaans spreken, omdat hun moedertaal een maya-taal is. Daarenboven ziet ge hier overal borden hangen waar er op staat ‘deze toeristische activiteit wordt uitgebaat door mensen van GuatemaYa. Wij hebben respect voor toeristen en buitenlanders, maar niet voor buitenlanders die hier zaken doen. Dus steun ons.’ Ze hebben gelijk he!


Na de adrenaline-shot van de death-ride, weer een rubberen band op om ons een half uur door de stroom naar ons hotel te laten leiden.
De zon begon net te schijnen en het was heerlijk om op die rivier te dobberen en de prachtige natuur te aanschouwen. Hmmm! In de namiddag in’t zonnetje gelegen, gezelschapsspelletjes gespeeld, weer overheerlijk gegeten enzovoort.




Zondag 20 maart: AAARGH, de bus vertrok om 6 uur ’s morgens. En natuurlijk was er een probleem: we konden niet op de bus terwijl we wel al betaald hadden. Het was zwaar aan het gieten, dus iedereen snelde de bus op. Wij konden er niet meer bij. Nadat alle mensen hun gerief hadden ingeladen, kwam de chauffeur ons bewijsje eens vragen. Die man zei dat wij eigenlijk diegenen waren die op die bus hadden moeten zitten. Tsss, typisch! De chauffeur liet de mensen op de bus wel een uur wachten om alles op te lossen, waardoor we viel vieze blikken naar ons gebliksemd kregen.

Bon, er werd een oplossing voor ons gezocht en uiteindelijk zaten we dan met z’n zessen in een bus voor twaalf. Veel plaats m.a.w.! YEAH! Dus al bij al heel positief… Geduld is effectief een mooie deugd!!!



Maandag 21 maart tot en met woensdag 23 maart: Op school volop de bib aan’t sorteren. Thuis bezig met papers en voorbereidingen voor m’n feestje vrijdag.



Donderdag 24 maart:
Jeuj, mijn verjaardag! Ik kwam mijn klasje binnen en de kinderen begonnen een liedje te zingen. Ze toverden een heeeel brede lach op mijn gezicht. Daarna mocht elk kind één voor één een tekening of kaartje aan mij geven. Elk kind gaf me iets en ik gaf hen als dank een heel dikke knuffel! De jongen van dertien wou me geen knuffel geven en gaf me een hand. Maar zijn briefje voor mij was bijna een liefdesbrief. Aaaaah zoooo eeen schatjes. Zo lief wat ze allemaal schreven.


Jaja, mijn hartje werd er helemaaaal week van!! Ze schreven zo van ‘liefste lerares, ik hou van jou’ of ‘qué Diosito le bendiga’ (‘dat godje u zegent’). Heb elk kind een pakje koekjes gegeven (en ze waren content zene).


Iedereen bedankt ook voor de lieve mailtjes, fb-berichtjes en sms-jes!!! (ik denk wel dat die laatste niet allemaal ontvangen heb)


Toen ik ’s middags thuiskwam, hadden mijn lieve huisgenoten mijn stoel met wc-papier en een balon versierd . Hehe, geweldig!


Dan zijn we met Vida en de huisgenoten een heerlijk ijsje gaan eten!!! Gezellig in het park gezeten en lekker getetterd. Hehe, we waren allemaal in onze nopjes!!



’S Avond een overheerlijke echte Italiaanse pizza gaan eten.


Een heel rustige verjaardag, maar ik heb echt een superrelaxe dag gehad en ik voelde me heel goed! Echt leuk! ‘Dank u voor de mooie dag’. Mijn eerste verjaardag buiten België was mooi, de enigen die ontbraken, waren jullie! ;)



Vrijdag 25 maart: Nathalie-cake gebakken!



In de namiddag was het voetbalmatch tussen de vrijwilligers en de daklozen. De max was dat!!! Ik wilde eerst niet meedoen, maar toen ik dan toch op het plein stond, vond ik het plezant. We stonden met twintig per ploeg op het plein. Haha.


Vooral de mannen waren stevig aan het spelen en Martin heeft een zotte goal gemaakt! Maar toch zijn we verloren.


Vreemd was wel dat die mannen een beetje super-stoned waren. Sommige liepen het veld rond met hun lijm in hun mond. Anderen zagen er hyper-gedrogeerd uit… Mega-bizar. Maar ze waren wel supervriendelijk!:D


Dan alles wat in orde gezet voor mijn feestekeuh! Sanne mij flink geholpen!! Stijl: 90’s-Muziek.


Heerlijk fout én nostalgisch! Het had blijkbaar ook succes! Andere ingrediënten waren: chocoladecake, appelcake, rum, cola, spa, munt, limoen en ijs.


En dan, mijn eerste piñata van mijn leven. Kort even uitleggen: een beestje uit papier vullen met snoepjes, beestje ophangen, jarige blinddoeken, baseballbat aan jarige geven, jarige moet beest kapotslaan tot snoepjes eruit vallen.


Ik vond mijn rode hond wel veel te schattig maar ja… Het duurde wel eventjes voor ik hem kapotkreeg, maar mijn tennis-opslag –achtige beweging had succes.




HAHAHAA. Geweldig! Da zou in België moeten ingevoerd worden!
Daarna cadeautjes-tijd: de MAX, stuk voor stuk leuke cadeautjes!!! Merciiiiii!


Aaaah, een heerlijk geslaagd feestje!!! En leuk dat het in de tuin van de Spaanse school mocht zijn, prachtige, leuke en gezellige locatie! Jeuj!
Zaterdag 26 maart: Rustiger aan dan de vorige dagen :p



Zondag 27 maart: Naar de zeeeeee!!! Dagje zonnen! Aaa zalig!


Maandag 28 maart: Zit ik hier te schrijven!!


Veel liefde voor jullie!!! Dikke zoentjes!!!

3 opmerkingen:

Carl zei

Schitterend, en dit ondanks het zwarte haar ;-)

Kathleen zei

Hoi Nathalie!
We moeten je nu al een tijdje missen in de bar van Ter Burst op vrijdagavond, maar je hebt het ginder blijkbaar goed naar je zin. Van je mama en Philippe hoor ik af en toe wel wat nieuwtjes. Have fun en we zien je binnen enkele maanden terug.
Knuffel,
Kathleen, Gilles en Louis

Nathalieke zei

Hey Kathleen, super dat je mijn blogje meeleest!

Binnen twee maand kan ik jullie de verhalen in geuren en kleuren live vertellen!

Groetjes terug voor jullie!!