Die onbekende weg

Die weg.. Welke weg? Hoe? Wat? Waarom?
De liefde is...
Het hart is verloren, overweldigd,... Waarom?
Muziek maakt klanken in je hoofd. Er speelt een deuntje, een gevoel komt ineens, verdoofd voel je iets, wat is het? Waarom? Waar? Chemisch gevoel? Of toch een ziel? Of een hart? Is het enkel een orgaan of is er zoveel meer? Een golf van iets sterks dat ergens van komt, een golf immense verlangens naar het al even onbekende.. Sterke krachtige stromen, wat zijn ze? Een gevoel, dat als het ware hetzelfde beeld heeft als de warmte die uit de wegen naar boven stijgt op hete zomerdagen.. Of de glinsterende verse sneeuw waar elk minimaal deeltje een eigenschap heeft, mathematisch uitgerekend... Is het dan uit te rekenen? Is er een beeld dat de gelijkenis kan aantonen met wat een mens kan voelen?
Die weg van de onzekerheid. Onzeker omdat niets verklaring geeft, maar dan ook NIETS. Een rode roos heeft rood-fluwelen blaadjes, de zon straalt warmte uit, de sneeuw is wit en glinstert, de zee golft en beschrijft diepe stromen, maar niets verklaart de liefde. En als er niets is dat de liefde kan beschrijven, dan is er niets dat het leven kan beschrijven. Nog steeds komt de vraag: wat is liefde? Is liefde het leven of is liefde een deel van het leven? Wat komt eerst? Ik veronderstel dat dit de vraag zal blijven op mijn onbekende weg naar de toekomst... Wie weet komt het antwoord op een dag... Ofwel komt het nooit... Maar ik beloof u, het wordt onderzocht!